Η ελληνιστί " Ευ - Πράττειν". Το δίκαιο εμπόριο (Fair Trade) είναι μια εναλλακτική προσέγγιση της εμπορικής δραστηριότητας, μια νέα μορφή εμπορικής συνεργασίας βασισμένη στην ισοτιμία, στο διάλογο, τη διαφάνεια και το σεβασμό. Πρόκειται για ένα κίνημα που ως στόχο έχει την αλληλεγγύη προς τους μικροπαραγωγούς, την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σε θέματα οικονομικής εκμετάλλευσης, απαξίας της εργασίας, θεοποίησης του χρήματος, υπερεκμετάλλευσης του περιβάλλοντος, υπερκαταναλωτισμού κ.λ.π. και παράλληλα την καταγγελία των επιθετικών οικονομικών πολιτικών που ασκούν οι πολυεθνικές εταιρίες, οι διεθνείς οργανισμοί και οι κυβερνήσεις. Οι φορείς αυτού του κινήματος λειτουργούν μη κερδοσκοπικά, εθελοντικά και με οργανωτικά σχήματα όπως συνεταιρισμοί και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Στόχος τους είναι να αγοράζουν απευθείας το προϊόν από τον παραγωγό, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι μεσάζοντες και στη συνέχεια να το διαθέτουν σε σημεία πώλησης όπου θα έρχεται σε επαφή με τον καταναλωτή. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο ο καταναλωτής θα αγοράζει φθηνότερα το προϊόν και θα έχει αδιαμεσολάβητη επαφή με την «κουλτούρα» του παραγωγού και του προϊόντος. Οι οργανώσεις αυτές εγγυώνται τα κριτήρια του δίκαιου εμπορίου, δηλαδή την προέλευση, τις συνθήκες παραγωγής ( αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, σεβασμός στο περιβάλλον) και την ποιότητά του, καθώς και το ότι το προϊόν αγοράστηκε σε τιμή «δίκαιη» για τον παραγωγό. Οι ρίζες του δίκαιου εμπορίου μπορούν να αναζητηθούν στο παρελθόν σε εγχειρήματα που ξεκίνησαν από εκκλησίες στη Νότιο Αμερική και στην Ευρώπη στα τέλη του 1940. Με την εξάπλωση του κινήματος γεννήθηκε η ανάγκη ενός διακριτικού συμβόλου που θα πιστοποιούσε τα προϊόντα του δίκαιου εμπορίου. Η εμφάνιση της πρώτης σφραγίδας είναι ίσως το πιο κρίσιμο σημείο στην ιστορία του κινήματος. Η πιστοποίηση των αγαθών του δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου ξεκίνησε στην Ολλανδία το 1988, ενώ η υπέρ-δίκαια σφραγίδα ξεκίνησε αργότερα στη Γερμανία. Σήμερα, 19 χώρες έχουν τις δικές τους πρωτοβουλίες ετικετοποίησης, που λειτουργούν με τα ίδια κριτήρια υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ετικετοποίησης δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου. Ο Ευρωπαϊκός αυτός οργανισμός συντονίζει τις εισαγωγές και την κοινή στρατηγική των διάφορων οργανώσεων, καθώς και πολλές ανάλογες οργανώσεις - ομπρέλες και δίκτυα. Η σφραγίδα Δύο είναι αυτή τη στιγμή οι απόψεις που κυριαρχούν για το πως θα πρέπει να χρησιμοποιείται η σφραγίδα του δίκαιου εμπορίου. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η σφραγίδα δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμη και πως θα πρέπει να υπάρχει γενικότερα μια δίκαια αντιμετώπιση σε όλη τη διαδικασία από τον παραγωγό μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Σφραγίδα λοιπόν θα πρέπει να έχει και ο ίδιος ο πωλητής που να αποδεικνύει ότι τηρεί κάποιούς κανόνες σχετικά με το δίκαιο εμπόριο. Η άλλη άποψη είναι ότι η σφραγίδα στο όποιο προϊόν δίκαιου εμπορίου είναι αρκετή και ότι από εκεί και πέρα το οποιοδήποτε μαγαζί μπορεί να εμπορεύεται τέτοια προϊόντα. Με αυτόν το τρόπο τα προϊόντα του δίκαιου εμπορίου βέβαια μπορούν να καταλήξουν στα ράφια πολυεθνικών εταιριών όπως τα Μακ Ντόλαντς ή τα Σταρμπακς. «Σ’ αυτήν την περίπτωση η συμμετοχή του ευαισθητοποιημένου καταναλωτή περιορίζεται στο να αγοράζει όποιο προϊόν φέρει σφραγίδα και η οργάνωση του δίκαιου εμπορίου παραχωρεί σταδιακά τη θέση της σε μια εταιρεία, η οποία με αυτόν το τρόπο «εξανθρωπίζεται» στα μάτια του καταναλωτή. Ο δε στόχος του κινήματος συρρικνώνεται στην οικονομική διάσταση του θέματος: στην εξασφάλιση μιας «δίκαιης», όπως διαφημίζεται , τιμής, που καθορίζεται με βάση αυτήν που κυκλοφορεί στην παγκόσμια αγορά (συνήθως είναι 10-15% υψηλότερη της), η οποία όμως, ως γνωστόν μόνο δίκαιη δεν είναι» υποστηρίζει στέλεχος του «σπόρου». Οι βασικοί στόχοι Το δίκαιο εμπόριο έρχεται να απαντήσει στη νέα παγκόσμια οικονομία όπου η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των μετόχων κυριαρχούν, και η φτώχεια συνεχώς αυξάνεται. Η αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση, σε συνδυασμό με την υποστήριξη της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών στο ελεύθερο εμπόριο και στις επενδυτικές συμφωνίες, προκαλούν τρία δισεπίλυτα προβλήματα που τώρα πλήττουν σχεδόν κάθε άνθρωπο στον πλανήτη: ανισότητες εισοδημάτων, απώλειες εργασιών και καταστροφές στο περιβάλλον.
Στόχοι του δίκαιου εμπορίου είναι λοιπόν: • Να βελτιώσει την διαβίωση και την ευημερία των παραγωγών διευκολύνοντας την πρόσβασή τους στην αγορά, ενδυναμώνοντας τους οργανισμούς τους, πληρώνοντας μία καλύτερη τιμή και παρέχοντας συνέχεια στην εμπορική σχέση. • Να προωθήσει ευκαιρίες ανάπτυξης για μη-προνομιούχους παραγωγούς, ιδίως για τις γυναίκες και τον εντόπιο πληθυσμό, και να προστατεύει τα παιδιά από την εκμετάλλευση στην παραγωγική διαδικασία. • Να ξυπνήσει συνειδήσεις μεταξύ των καταναλωτών για τις αρνητικές συνέπειες για τους παραγωγούς του διεθνούς εμπορίου, έτσι ώστε να ασκούν την αγοραστική τους δύναμη θετικά. • Να αποτελέσει παράδειγμα εμπορικής συνεργασίας μέσω διαλόγου, ισοτιμίας, διαφάνειας και σεβασμού. • Να αποκτήσει ο καταναλωτής άμεση πρόσβαση στα προιόντα και σε καλύτερες τιμές. • Να μην μετατρέπονται τα πάντα σε εμπορεύματα. • Να κάνει εκστρατεία για αλλαγές στους κανόνες και τις μεθόδους του συμβατικού διεθνούς εμπορίου. • Να προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα προωθώντας την κοινωνική δικαιοσύνη, σωστές περιβαλλοντικές μεθόδους και οικονομική ασφάλεια.
Source : paseges.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου