Ελληνική Αγροτική Ανάπτυξη

Ελληνική Αγροτική Ανάπτυξη

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Για ποια ελληνική αγροτική παραγωγή μιλάμε ;

Για ποια ελληνική αγροτική παραγωγή μιλάμε;

Του Νάσου Χρυσίνα 
Μιλάμε πολλές φορές υπερηφάνως για την πρωτογενή παραγωγή στην Ελλάδα αγνοώντας τα βασικά τα οποία οι επαγγελματίες της γης ξέρουν καλύτερα απ΄ τον καθένα. Οι περισσότεροι που δεν ανήκουν στον αγροτικό χώρο έχουν μια βαθιά άγνοια των σύγχρονων δεδομένων συνοψίζοντας τις όποιες γνώσεις τους στο δίπτυχο "επιδοτήσεις" και "παραδοσιακοί καλλιεργητές".
Δεν είναι όμως έτσι.
Πόσοι γνωρίζουν για παράδειγμα την τιμή ενός φακέλου 1000 σπόρων τομάτας οι οποίες προορίζονται για την παραγωγή μισού στρέμματος θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια μιας  καλλιεργητικής περιόδου;
Ας δεχτούμε ως δεδομένο πως εδώ και χρόνια έχουμε ξεφύγει από την παραδοσιακή μορφή καλλιέργειας και όπως και οι άλλοι συνάδερφοι μας στο εξωτερικό έχουμε εισέλθει σε μια νέα αγροτική εποχή.
Για να καταφέρει ο σύγχρονος αγρότης παγκοσμίως να παράγει, πρέπει να κάνει χρήση πολλών υπηρεσιών και εφοδίων τα οποία στο παρελθόν φάνταζαν μη απαραίτητα και τα οποία συνδιαμορφώνουν το τελικό κόστος των προϊόντων.
Από τα "αγροεφόδια" αυτά εξαρτόμαστε όλοι οι παραγωγοί. Δεν είναι δυνατόν να παράξεις χωρίς σπόρους για παράδειγμα ή χωρίς καύσιμα. Είναι αδύνατον να καλλιεργήσεις χωρίς τρακτέρ ή χωρίς ανταλλακτικά γι΄ αυτό.
Ας κάνουμε λοιπόν πρόχειρη παράθεση των σύγχρονων βασικών συντελεστών παραγωγής, για τα οποία ελάχιστοι μιλούν και ακόμη λιγότεροι κατέχουν, αναφέροντας κατά περίπτωση και τις Χώρες από τις οποίες κατά κύριο λόγο τα προμηθευόμαστε, για να ξέρουμε στην δική μας περίπτωση που περίπου βρισκόμαστε.

- Σπόροι - εισαγόμενοι σχεδόν στο σύνολο τους... (Ολλανδία, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ισραήλ, Ιταλία, Γαλλία)
- Φυτοχώματα - εισαγόμενα (Λιθουανία, Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία)
- Αγροτικά μηχανήματα και παρελκόμενα - εισαγωγής (Ιταλία, Γερμανία, Ολλανδία, ΗΠΑ)
- Αυτοματισμοί και συστήματα ελέγχου περιβάλλοντος - εισαγωγής (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία)
- Υδροπονικός εξοπλισμός - εισαγωγής (Ολλανδία)
- Αντλητικά συγκροτήματα - εισαγωγής (Γερμανία, Ιταλία, Δανία)
- Επαγγελματικά οχήματα και άλλα μέσα μεταφοράς - εισαγόμενα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία)
- Λιπάσματα - εισαγωγής (Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, ΗΠΑ)
- Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - εισαγωγής (Γερμανία, ΗΠΑ)
- Τεχνικός εξοπλισμός όπως εργαλεία κα. στο σύνολο τους εισαγωγής (Ιαπωνία, ΗΠΑ, Γερμανία)
- Θερμοκήπια κατά ένα μεγάλο μέρος εισαγωγής (Ολλανδία, Ισραήλ, Γαλλία, Ιταλία)
- Δίχτυα σκίασης εισαγωγής (Ιταλία, Ισραήλ)
- Υλικά συσκευασίας κατά ένα μεγάλο μέρος εισαγόμενα από διάφορες Χώρες
- Αρδευτικός εξοπλισμός ευτυχώς κατά ένα μεγάλο μέρος Ελληνικός
- Καύσιμα, λιπαντικά και άλλα αναλώσιμα - εισαγωγής
- Ζυγοί, εκτυπωτικά μηχανήματα, συσκευαστήρια, ψυγεία ως επι το πλείστον εισαγωγής από διάφορες Χώρες
- Ζωοτροφές οι περισσότερες από άλλες Χώρες εκτός Ελλάδος
- Αμελκτικός εξοπλισμός εισαγωγής (Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία)
- Ζωικό κεφάλαιο αναπαραγωγής σχεδόν στο σύνολό του εισαγόμενο. (Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία, Ισπανία)
- Μηχανολογικός εξοπλισμός παστερίωσης, τυροκομίας και επεξεργασίας γάλακτος εισαγόμενος από διάφορες Χώρες
- Εξοπλισμός ελαιοτριβείων (Ιταλία)
- Ηλεκτρικό ρεύμα ως επί το πλείστον εγχώριο
- Μισθωτή εργασία κατά αποκλειστικότητα σχεδόν από μετανάστες. (Αλβανία, Πακιστάν, Ινδία, Βουλγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Αίγυπτος, Ιράκ)

Για κάθε ευρώ που λαμβάνουν από την πώληση των προϊόντων τους οι Έλληνες παραγωγοί τα 90 και πλέον ευρωλεπτά είναι δεδομένο πως φεύγουν εκτός Ελλάδος.
Είναι κάτι παραπάνω από εύλογο να συμπεράνει κανείς πως σχεδόν οι μόνοι σοβαροί συντελεστές εγχώριας παραγωγής είναι τελικά οι ίδιοι οι αγρότες, η γη, το νερό, η ατμόσφαιρα και ο ήλιος. Αυτά όμως τα διαθέτουν οι πάντες.
Αρκούν αυτά για να μας κάνουν ανταγωνιστικούς ή έστω υπολογίσιμους; Μας δίνουν αυτά που έχουμε έστω και ένα μικρό προβάδισμα εξασφαλίζοντας έστω και μια μικρή προοπτική για το μέλλον;
Πιθανόν να φτάσει κανείς στο συμπέρασμα πως είμαστε χαμένοι από χέρι... 
Όλη η αγορά των προμηθειών έχει ήδη καταληφθεί από δυνατούς παγκόσμιους παίκτες. Σε μεγάλο βαθμό θα έχει δίκιο. 
Άρα δεν υπάρχει καμία προοπτική;
Θα επιχειρήσω να δώσω μια απάντηση/παράδειγμα προς μίμηση. Η περίπτωση ανάπτυξης που ταιριάζει περισσότερο στην θέση μας είναι αυτή του Ισραήλ. Πριν το 1960 το Ισραήλ "παρήγαγε" μόνο πέτρες και άμμο. Το νερό τους μετά βίας έφτανε για να πιούν οι άνθρωποι, ενώ για τις καλλιέργειες δεν επαρκούσε ούτε κατά διάνοια. Ήλιος καυτός σχεδόν όλο τον χρόνο και καλλιεργήσιμες εκτάσεις άνευ αξίας αναφοράς.

Σήμερα καταφέρνουν να παράγουν στην άμμο κάτω από υπερσύγχρονα θερμοκήπια και ειδικά δίχτυα σκίασης τα οποία κρατούν τα παθογόνα έντομα μακριά από την καλλιέργεια, αφήνοντας μόνο μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας να εισέλθει! Παράγουν τα πάντα. Από πιπεριές μέχρι ρόδια και... σουλτανίνα. Το νερό τους προέρχεται από την θάλασσα μέσω επεξεργασίας μονάδων αφαλάτωσης. 
Η έμφαση όμως δεν δίνεται μόνο στην παραγωγή βρώσιμων ειδών. Τα λεφτά και το μέλλον βρίσκονται στα αγροεφόδια και εκεί έχουν επικεντρώσει τις προσπάθειες τους. Μιας και στους Έλληνες δεν αρέσει να σκάβουν, μήπως πρέπει να παραδειγματιστούμε;

5 γραμμάρια σπόρος υβριδίου τομάτας (δηλαδή 1000 σπόροι) κοστίζει περί τα 260 Ευρώ. Το 1 κιλό δηλαδή στοιχίζει 52.000 Ευρώ την ίδια στιγμή που ένα κιλό χρυσού 24k σήμερα αξίζει 31.800 Ευρώ. Μια μέση θερμοκηπιακή μονάδα στην Κρήτη έκτασης 10 στρεμμάτων χρειάζεται τον χρόνο 40.000 + 4.000 (οι απώλειες) για σπόρους. Δηλαδή 11.440 Ευρώ.

-Πόσοι από αυτούς τους σπόρους παράγονται στην Ελλάδα;
-Μηδέν!
-Όλοι σχεδόν εισάγονται!
-Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε;

Το Ισραήλ είναι μια από τις λίγες ηγέτιδες δυνάμεις στην ταχέως εξελισσόμενη και πολλά υποσχόμενη αγορά της σποροπαραγωγής υβριδίων τα οποία χρησιμοποιούν εκατομμύρια αγρότες σε όλο τον κόσμο. Είναι κορυφαίοι στην τεχνολογία διαχείρισης υδάτινων πόρων και αφαλάτωσης. Είναι ανερχόμενη δύναμη στην παραγωγή εξειδικευμένων λιπασμάτων, ωφέλιμων εντόμων που χρησιμοποιούνται στην βιολογική γεωργία, στα σύγχρονα θερμοκήπια, στα διχτυοκήπια, στις τεχνολογίες ελέγχου περιβάλλοντος κτλ.

Το μέλλον είναι στην παραγωγή προϊόντων έντασης τεχνολογίας και όχι στην κατ΄ αποκλειστικότητα βασική πρωτογενή παραγωγή. 

Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους έστω και στο ελάχιστο ή θα συνεχίσουμε το δικό μας αντιπαράδειγμα;

Έχει μέλλον η παραγωγή χιλιάδων τόνων σκληρού σίτου;

Μπορούμε να μάθουμε από τους επιτυχημένους του σήμερα οι οποίοι ούτε καν υπήρχαν πριν μερικά χρόνια;

Τα ερώτημα αφορούν και τους Έλληνες καλλιεργητές, αλλά κυρίως την πολιτική τάξη.

Προέχει όμως η πρακτική αποτίμηση της θέσης που βρισκόμαστε χωρίς ξεσπάσματα φαντασιοπληξίας και ανύπαρκτου μεγαλείου.

Υ.Γ Αφήνω επίτηδες εκτός αναφοράς τις επιδοτήσεις από την ΕΕ τις οποίες λαμβάνει μεγάλο μέρος των παραγωγών, (όχι όλοι έτσι όπως νομίζουν οι περισσότεροι) καθότι δεν υπολογίζονται ως συντελεστής παραγωγής, αλλά ως επίδομα προοριζόμενο να τους κρατήσει σε αυτή την δύσκολη εργασία.

* Ο Νάσος Χρυσίνας είναι επιχειρηματίας – αγρότης
nchrisinas@gmail.com

Πηγή:www.capital.gr

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Ελληνες, μη παραιτήστε

Don't give up
Αναδημοσίευση από: Ξάνθη Φιλοσοφείν | Φωτό: Anonymous ART of Revolution

Θανάσιμα λαβωμένος πέφτει ο στρατηγός Λεωνίδας στις Θερμοπύλες. Κείτεται στο πεδίο της μάχης απόλυτα ικανοποιημένος γιατί πολέμησε πλάι στους συναγωνιστές του για ανώτερο ιδανικό· για την ελευθερία και την λύτρωση της πατρίδας του. Πεθαίνει ήρεμος και παραιτημένος.

Βλέπει τις στρατιές του Ξέρξη να διαβαίνουν τις Θερμοπύλες και να κατευθύνονται προς τη νότια Ελλάδα και ειρηνικά υπομένει το κακό που δεν μπορεί να εμποδίσει, έχοντας πράξει το καθήκον του και γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει κακό επί της γης που να μην εμπεριέχει το σπέρμα ενός καλού.

Μα για να γεννηθεί αυτό το καλό πρέπει να ραγίσει το περίβλημα του σπέρματος. Για να υψωθεί η βελανιδιά πρέπει να βρει πρόσφορο έδαφος το βελανίδι και να πεθάνει.


Αλλοίμονο στον οκνηρό γεωργό που σταυρώνει τα χέρια του μ’ αγανάκτηση και αντί να οργώσει το χωράφι του, υψώνει τη φωνή του στο καφενείο του χωριού: «Δεν αντέχω άλλο - Παραιτούμαι». Με τον ίδιο τρόπο κι ο τεμπέλης που αφήνεται να πεθάνει απ’ την πείνα μπορεί από ανοησία να κορδώνεται ότι παραιτείται όπως ο ετοιμοθάνατος Λεωνίδας.

Το να παραιτηθείς, ενώ μπορείς να πολεμήσεις, σημαίνει ότι διαπράττεις ταυτόχρονα προδοσία ενάντια στους συναγωνιστές σου, αυτοκτονία ενάντια στον εαυτό σου και ύβρη ενάντια στην ίδια τη ζωή.


Είναι εξευτελισμός της Ύπαρξης και εσωτερικός θάνατος αυτή η παραίτηση από τη μάχη.

Κι αυτός που σκοτώνει τον εαυτό του επειδή η κοινωνία του στερεί τη ζωή, καθίσταται ο ίδιος, ο δήμιος των τυράννων του και αξίζει τον θάνατο που δίνει στον εαυτό του.

Άκαρδε αδελφέ, κάθε φορά που παραιτείσαι απ’ την αρένα, εγκαταλείπεις τ’ αδέλφια σου στα δόντια των θηρίων.


Άτιμε στρατιώτη που φεύγεις απ’ τη μάχη, κάθε  φορά που λιποτακτείς υποστέλλεις τη σημαία μιας ολόκληρης χώρας.


Νεαρέ που σκέφτεσαι να παραιτηθείς απ’ τη ζωή από αντίδραση σ’ αυτή την σκληρή κοινωνία, με την πράξη σου αυτή προδίδεις το μέλλον μιας ολόκληρης ανθρωπότητας.


Μην παραιτείσαι, πολέμα!


Όπως λέει ο μέγας στοχαστής Καζαντζάκης:

“Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Να αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ’σαι ελεύθερος, παρά να  μάχεσαι για την ελευθερία. Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε;  Θα νικηθούμε;» Πολέμα!”


Μην παραιτείσαι απ’ τη διαδικασία εξέλιξης της ζωής. Αν είσαι χρηστοήθης γίνε πολέμιος των αχρείων που καταδυναστεύουν την κοινωνία. Αντιστάσου με όλη τη δύναμη σου σ’ αυτή την αχρειότητα.

Τουλάχιστον δε θα πεθάνεις δίχως να έχεις κάνει κάτι για τους αδελφούς σου. Θα τους αφήσεις ένα παράδειγμα για να το ακολουθήσουν. Διάλεξε στρατόπεδο λοιπόν και πολέμα!

Έτσι κι αλλιώς, τα δυο στρατόπεδα, είτε το ξέρουν είτε όχι, συνεργάζονται. Είναι η θέση κι η αντίθεση, που δημιουργούν συγκρουόμενες την αυριανή σύνθεση.

«Πόλεμος πάντων πατήρ εστί» έγραψε ο Εφέσιος σκοτεινός φιλόσοφος Ηράκλειτος. Όσο πιο βίαιη η σύγκρουση, τόσο οι πιθανότητες μιας πλουσιότερης σύνθεσης αυξάνουν.

Γίνε μέρος αυτής της σύνθεσης. Μη μείνεις αμέτοχος σ’ αυτόν τον πολεμικό χορό της δημιουργίας.


Πάρε μέρος, χωρίς προσκόλληση, με όλες σου όμως τις δυνάμεις, από τη θέση που η Ύπαρξη σου έχει ορίσει, έτσι ώστε όταν ο πόλεμος της ζωής σου πλησιάσει στο τέλος του, να αποχωρήσεις απ’ το πεδίο της μάχης, γαλήνιος και ικανοποιημένος ότι εμπλούτισες τον ρυθμό αυτού πλανήτη με ό,τι  πολυτιμότερο είχες ποτέ δικό σου: αυτόν, τον μοναδικό, ανεπανάληπτο στροβιλισμό σου.

- See more at: http://www.egriechen.info/2014/06/min-paraiteisai-polema.html#sthash.efCtXUuK.dpuf

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Πρόταση δημιουργίας οικοκοινότητας




Βασικός  στόχος  είναι  η  ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ της κοινότητας σε  φυσικά  αγαθά    και  η ανάπτυξη  ανθρωπίνων  σχέσεων     
ΜΙΑ  Α ΧΡΗΜΑΤΗ   κοινωνία  χωρίς  εκμετάλλευση  ανθρώπου  από  άνθρωπο    που θα  βασίζετε  στην  αλληλοκατανόηση   στην αλληλοβοήθεια  στην συμπαράσταση   μεταξύ  των μελών της .
Τα μέλη  της κοινότητας    θα  πρέπει πρώτα   να  έχουν  αποφασίσει  ότι  θέλουν να αλλάξουν  τρόπο Ζωής   ,  νοοτροπία  και  θέλω  .
Να θέλουν  να  πάμε  σε μια  κοινωνία  όπου  θα βασίζετε   στο  χτίσιμο  ανθρώπινων   σχέσεων,  και  όχι  στα  υλικά  αγαθά .
ΘΑ  ΠΡΕΠΕΙ  ΛΟΙΠΟΝ  ΝΑ  ΕΙΝΑΙ  ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ  
αλλιώς  όλοι  θα  απογοητευτούνε  γρήγορα , και  το  ηθικό  θα καταρρεύσει.
Η δυσκολίες   θα  είναι  μεγάλες .  Οι   αποτυχίες   θα  είναι  πολλές   αυτό  θα  πρέπει  να  το  έχουμε πάντα  στο  μυαλό μας  .


Αλλά  αν  πραγματικά  πιστεύουμε  σε  αυτό που  κάνουμε  θα  πετύχουμε .



Θα πρέπει  να ξεχάσουμε   ότι  ξέρουμε  μέχρι  τώρα ,και  να  αναγενηθούμε με  κάποιο  τρόπο.
και κάτι βασικό θα  πρέπει   να  συνειδητοποιήσουμε    ότι  είμαστε  άρρηκτα  συνδεδεμένοι  με  την φύση  
Αν  καταστραφεί  η  φύση  καταστρεφόμαστε  και  εμείς  
φυσικός  νόμος   & απαράβατος  



ΣΤΟΧΟς  ΑΥΤΗς  ΤΗς  ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑς  
ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΝΑ  ΚΑΝΟΥΜΕ  ΚΑΠΟΙΟ Είδος κοινοβίου  η  μια  κολεκτίβα  με  πολιτικά  κριτήρια  (αναρχικες  κοινοτητες  ή  κουμουνιστικες  κολεκτιβες )
στόχος  αυτής  της  κοινότητας  είναι  να  ρίξει  έναν σπόρο  για  μια  άλλη  κοινωνία με αξίες   και  ιδανικα  .

Πάμε  λοιπόν  να  φτιάξουμε  αυτή  την οικοκοινοτητα    με τα  εξής  χαρακτηριστικά

1ον)Σεβασμός στην φύση


2ον)ισορροπημένη ένταξη στο περιβάλλον


3ον)Διατροφική και ενεργειακή αυτονομία


4ον)την αρμονική συνύπαρξη των μελών, την ατομική και ομαδική εξέλιξή
Η ατομικότητα δεν έρχεται σε αντίθεση με την ομάδα, ενώ η ανάπτυξη του κάθε ατόμου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη όλων.


5ον)Μια ευθύνη επιλογής. Θα πρέπει να διαλέξουμε όλοι μαζί σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε, εμείς και οι απόγονοί μας, να βρούμε τις λύσεις, να κάνουμε τις επιλογές μας, να δομήσουμε. Τώρα,είναι η στιγμή να αφυπνισθούμε, δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια.
Ονειρευόμαστε μια αλληλέγγυα κοινωνία, χωρίς αδικίες και ανισότητες, χωρίς ιεραρχική εξουσία, χωρίς καμία βίαιη ή εξαναγκαστική ενέργεια.
Ομάδες ανθρώπων που ζουν αρμονικά από κοινού μέσα στην αφθονία της φύσης, με πλήρη συνείδηση, με πλήρη σεβασμό.


6ον) Θρησκευτικές απόψεις : σεβασμός στα προσωπικά πιστεύω όλων, τη στιγμή που δεν καταπατάνε τα δικαιώματα και τα πιστεύω άλλων ανθρώπων.


7ον) Κάθε μέλος προσφέρει την εργασία του εθελοντικά και σύμφωνα με τις δυνατότητες του και στο αντικείμενο εξειδίκευσης του .


8ον). Ότι είναι ωφέλιμο για την φύση είναι ωφέλιμο και για τον άνθρωπο
και ότι είναι ωφέλιμο για τον άνθρωπο είναι ωφέλιμο για την φύση


9ον)αλλαγή νοοτροπίας και σαν πολίτες και σαν κοινωνία γενικότερα. Να θέσουμε τις βάσεις για μια τέτοια υπέρβαση
Πιστεύουμε στην δύναμη ενωμένων ανθρώπων και στην αφθονία της φύσης. Νιώθουμε την ανάγκη αυτονομίας- απεξάρτησης από το βάναυσο σύγχρονο σύστημα αξιών.


10)θα χρειασθεί να επαναπροσδιορίσουμε τις βασικές μας ανάγκες και τον τρόπο ικανοποίησή τους με όσο γίνεται μικρότερο κοινωνικό και οικολογικό αποτύπωμα, επιδιώκοντας την ευημερία και την αυτό ανάπτυξη



Οργάνωση   τις  οικοκοινότητας  
  
Α) Όλη η Γη και η κοινότητα ανήκει σε ένα Νομικό Πρόσωπο (σύλλογο ή μη κερδοσκοπικό οργανισμό ).
Μέλη του Νομικού Προσώπου είναι τα μέλη της κοινότητας.
Η κοινότητα  δεν  θα  δέχεται  επιδοτήσεις ή  χρηματοδοτήσεις  απο κρατικό ή  δημόσιο  φορέα  
Η μόνη πρόσφορα  που  θα  δεχθεί  η κοινότητα  θα  είναι  η παραχώρηση  γης.


Β) Κάνουμε οικογενειακά σπιτικά με τη μορφή αυτόνομων αγροκτημάτων , όπου η κάθε οικογένεια έχει το δικό της κομμάτι γης , το οποίο απλά καλλιεργεί με συγκεκριμένο φυσικό τρόπο,ο οποίος αποτελείται από ένα μέρος δέντρα, ένα μέρος με βότανα και λαχανικά και φυσικά ένα κήπο με άνθη


Γ) Η κοινότητα δεν αναγνωρίζει ιδιοκτησία.
Όποιο από  τα μέλη  διαθέτη  κινητή  ή  ακίνητη  περιουσία  
εκτός  κοινότητας   καλώς  να  την  έχει  και  να  την  χαίρετε  
η  περιουσία  αυτή  δεν  θα  έχει  ποτέ  καμία  σχέση  με  την κοινότητα  
αφού  εμείς  δεν  αναγνωρίζουμε  ιδιοκτησίες   ου τε  θέλουμε  να  αποκτήσουμε  ιδιοκτησίες  και  περιουσίες  
τι  θα  την  κάνει  το  μέλος  ;;
ότι  θέλει   δικό του  πρόβλημα  

Δ) τρόπος δόμησης με χρήση  COB  (πηλο)
τα  σπίτια που  γίνονται  με  χρήση  COB  δεν  έχουν  να  ζηλέψουν  σε τίποτα  τα συμβατικά  σπίτια
δείτε  εδώ  κάποια  σπίτια  φτιαγμένα  με  cob
για  περισσότερη    ενημέρωση   για  το cob  στην  Ελλάδα  πατήστε  εδώ

Ε) Χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και πλήρης ενεργειακή αυτονομία(γεωθερμία -αιολική -χρήση φωτοβολταϊκών)για κάθε κατοικία μέσα στην κοινότητα


Ζ) Διάσωση ντόπιων ποικιλιών φυτών, και γεωδαισίας με οικολογικά υλικά, αναδασώσεις, βιώσιμη διαχείριση πόρων, οικολογική διατροφή , σεβασμό στο τοπίο, διάσωση και υποστήριξη άγριων ζώων
η καλλιέργεια θα γίνετε με φυσικό τρόπο (δειτε εδω ) ,χρήση φυσικής καλλιέργειας (δειτε εδώ)  ΚΑΙ  εδώ και σε εξαιρετικές περιπτώσεις με βιολογική καλλιέργεια.
μέχρι  να  φτάσουμε σ τον τελικό   στόχο  της  φυσικής  καλλιέργειας  
θα  χρησιμοποιήσουμε την  θεωρία και  πρακτική  της   permaculture.(ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)καθώς  και   ΕΔΩ  
Η κτηνοτροφία θα γίνετε πάντα με αγνά φυσικά υλικά 


Η) Τεχνολογία
στόχος της οίκο κοινότητας να αφήσουμε το μικρότερο αποτύπωμα στην φύση , αλλά πάντα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία προς όφελος του ανθρώπου και τις φύσης
δηλ. η τεχνολογία θα πρέπει και θα είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι ο άνθρωπος στην υπηρεσία τις τεχνολογίας.


Θ) χρήσιμα επαγγέλματα στην οικοκοινοτητα


ιατρός για την παροχή Α' βοηθειών θα υπάρξει ένα θεραπευτήριο


οδοντίατρος


κτηνίατρος


υδραυλικός


ηλεκτρολόγος (άτομα με γνώσεις σε ανανεώσιμες πήγες ενεργείας)


μαραγκός


μελισσοκόμος


και άλλα  επαγγέλματα   οπως  π.χ.






Ι) επιλογή  ΤΟΠΟΘΕΣΙΑς


Βασικό κριτήριο επιλογής είναι η καθαρότητα του περιβάλλοντος
και  η  ύπαρξη  νερού   




Κ) Στις προτεραιότητες του οικοχωριού, θα συμπεριλαμβάνεται και η ανακύκλωση, καθώς τα οικιακά απορρίμματα θα ανακυκλώνονται πλήρως.




Λ) Εγκατάσταση στην ελληνική περιφέρεια με τους εξής τρόπους:


α)Με ξαγορά κάποιου επιλεγμένου κατάλληλου χώρου, αν υπάρχουν οικονομικοί πόροι.


β)Σε ήδη παρατημένα χωριά ή σε χωριά όπου πεθαίνουν και οι τελευταίοι γερασμένοι κάτοικοι, και θα χαίρονταν πολύ να δουν νέους ανθρώπους να εγκαθίστανται στα χωριά τους.

γ)Σε δημόσιες εκτάσεις(μέχρι 13 εκατομμύρια στρέμματα έχει ανακοινώσει το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης ότι μπορεί να διαθέσει και σε νέους αγρότες για καλλιέργεια

δ)Σε δημοτικές ή εκκλησιαστικές εκτάσεις σε συνεννόηση πάντα με τις αρχές για παραχώρηση τις έκτασης

ε)Είτε θα μισθωθεί για τουλάχιστον 20 χρόνια,  με την υποστήριξη χρηματοδότη ή οικονομική συμμετοχή των μελών.


Μ)  Τα αγαθά που παράγονται θα ανήκουν σε όλους


και αυτά που προέρχονται από τον πρωτογενή τομέα και αυτά που προέρχονται από την μεταποίηση τους.


Τα αγαθά που παράγονται θα είναι για κατανάλωση ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας 
Όσα αγαθά περισσεύουν  θα δωρίζονται ή θα ανταλάσονται     με αλλες  κοινότητες σε διάφορες  εκδηλόσεις  και  αν  υπάρχει  καί   άλλο  περισσεύμμα  τότε  θά   πωλούνται(σύμφωνα πάντα  με την ισχύουσα νομοθεσία)   και τα έσοδα θα διαθέτονται στην κοινότητα για καλυτέρευση της ζωής των μελών της


Ν) Μέγιστος αριθμός κατοίκων 150 άτομα
θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο (150 ατόμων) σταδιακά  και μεθοδικά


Ξ)  Η κοινότητα έχει διαρκώς την ευθύνη να παίρνει αποφάσεις, να λύνει προβλήματα, να διαμορφώνει την καθημερινή πραγματικότητα που βιώνει .

Η ΛΉΨΗ ΓΕΝΙΚΌΤΕΡΩΝ ΑΠΟΦΆΣΕΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΉ ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΎΣΤΕΡΑ ΑΠΌ ΚΥΚΛΙΚΉ ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΉΓΗΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΉ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΉΣ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗΣ .

Η απόφαση γίνεται αποδεκτή όταν υπάρχει πλειοψηφία 85% τουλάχιστον



Ο) Για αποφάσεις σε συγκεκριμένους τομείς αναλαμβάνει αυτόνομα και με δική του πρωτοβουλία η κάθε μικρή ομάδα 3-6 μελών που έχει αναλάβει  τους  συγκεκριμένους τομείς δραστηριότητας



Π) Κάθε μέλος προσφέρει την εργασία του εθελοντικά και σύμφωνα με τις δυνατότητες του και στο αντικείμενο εξειδίκευσης του .
Υπάρχει δυνατότητα ύστερα από αίτημα μετακίνησης κάποιου μέλους σε άλλον τομέα εργασίας , ακόμα και κυκλική εναλλαγή των καθηκόντων ,ύστερα από απόφαση της γενικής συνέλευσης .Η διαδικασία μετατόπισης ευθυνών και εργασιών από μία ομάδα σε μία άλλη , πρέπει να γίνεται σιγά σιγά και σταδιακά , ώστε να μην διαταραχτεί η λειτουργία της κοινότητας .



Ρ)  Κοινόχρηστοι χώροι
1)χώρος εστίασης  και εκδηλώσεων
2)υπαίθριο θέατρο- χώρος δραστηριοτήτων
3) Ξενώνας φιλοξενίας
4) Θεραπευτικό κέντρο
5) Εκπαιδευτικό κέντρο
6) Γραφείο διαχείρισης και γραμματείας


Σ)Δημιουργία βιοκλιματικών κτισμάτων.

Θα δημιουργηθεί ένα χωριό βασισμένο στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας . Τα σπίτια θα είναι αποκλειστικά κατασκευασμένα από φυσικά υλικά, πέτρα, πηλό, άχυρο και ξύλο. Θα απουσιάζει παντελώς το τσιμέντο και τα βιομηχανικά υλικά από τους δρόμους και τους κοινόχρηστους χώρους.

Στόχος της εν λόγω πρωτοβουλίας, είναι να χρησιμοποιηθούν απλές μηχανικές τεχνικές για την ενεργειακή λειτουργία του χωριού, που θα λειτουργούν με τη δύναμη της φύσης

Οικίες βιοκλιματικού σχεδιασμού τα: α) παθητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης, β) παθητικά συστήματα και τεχνικές Αερισμού (φυτεμένο δώμα και φυτεμένη ταράτσα )
Ο Νότιος προσανατολισμός επιτρέπει την διαμόρφωση μεγάλων  ανοιγμάτων για φυσικό
φωτισμό και προσληψη ηλιακής θερμότητας  το χειμώνα, ενω το καλοκαίρι με κατάλληλη ηλιοπροστασία η κατοικία παραμένει δροσερή. 
Γ)κατάλληλα δέντρα ανάλογα με τις εποχές και την χωροθέτηση: Νότια φυλλοβόλα ή Βόρεια αειθαλή δέντρα
Δ)Νερό από βιολογικό καθαρισμό  ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ  ΖΕΟΛΙΘΟΥ  και ΒΡΟΧΗς  για λόγους υγιεινής 
Ε) Βρύσες με αυτόνομο κλείσιμο , ανακυκλώσιμο νερό για W.C.
ΠΗΓΗ   http://oikoxorio.blogspot.gr/

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Ο κύκλος των οικοκοινοτήτων

Γίναμε άνθρωποι όταν αρχίσαμε να μαζευόμαστε σε κύκλους, να μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε για να επιβιώσουμε κι έτσι μάθαμε τη γλώσσα και αυξήσαμε την αγάπη και τη συμπόνοια μεταξύ μας, φροντίζοντας από κοινού τα παιδιά μας. Ο κύκλος ήταν η πιο επιτυχημένη μορφή της ανθρώπινης κοινωνίας και εξαφανίζονταν μόνο όταν ο πληθυσμός της κοινότητας αυξάνονταν τόσο, που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πια ν’ ακούσουν ο ένας τον άλλο – η κλίμακα της κοινωνίας δεν ήταν πλέον ανθρώπινη, ο φόβος εισέβαλε και μαζί μ’ αυτόν και ο έλεγχος, η κυριαρχία και η απληστία.
Αυτή είναι η ιστορία όλων των πολιτισμών, ιστορία που παρήγαγε άγχος και φόβο, απομόνωση και μοναξιά. Αυτές οι δυναμικές, όπως έχετε ίσως παρατηρήσει, ενδυνάμωσαν τα οικονομικά και πολιτικά μας συστήματα και το άγχος και ο φόβος ανανεώνονται από μόνα τους.
Έχουμε αρκετή ιστορία πίσω μας για να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι το να πετάξουμε αυτά τα συστήματα δεν σημαίνει ότι θα δημιουργήσουμε την κοινωνία που ψάχνουμε. Ο φόβος και η απληστία και ο πόθος για εξουσία πάνω στους άλλους συνεχίζουν να διαφθείρουν οτιδήποτε κι αν προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε το σύστημα.
Χρειαζόμαστε εδάφη διαμόρφωσης και ανατροφής για μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς ν’ απειλούμε ή να αντιμαχόμαστε τους άλλους με εχθροπραξίες.
Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ειρηνικά, όλο και περισσότερο. Οι άνθρωποι μαζεύονται για να ζήσουν μαζί, σε μια καλύτερη σχέση με τη γη, με τη ζωή, μεταξύ τους και με τον εαυτό τους. Έχω εργαστεί σε τέτοιες κοινότητες, που αποκαλούν τον εαυτό τους τώρα Οικοχωριά, πάνω από 40 χρόνια.
Είναι τέλειες; Φυσικά όχι.
Αλλά η ζωή εκεί είναι σίγουρα πολύ καλύτερη, πολύ πιο χαρούμενη, ελεύθερη, πιο δημιουργική και ικανοποιητική από κάθε άλλο μέρος έξω απ΄αυτές. Πιο ικανοποιητική λοιπόν από τη φτωχή, αγωνιώδη και απομονωμένη ζωή, ακόμη και από αυτή των πλουσίων, του ένα τοις εκατό, στις θωρακισμένες τους κοινότητες.
Αυτά τα Οικοχωριά είναι εργαστήρια, πειραματικοί χώροι που δημιουργούν έναν νέο κόσμο κι όπου προσπαθούν να επεξεργαστούν όλους τους κόμπους και να κάνουν τη ζωή πιο καλή για τον καθένα.
Σας προσκαλώ όλους να τα ερευνήσετε περισσότερο – ψάξτε την Tamera, το Zegg, την Damanhur, το Findhorn, το The Farm, για να ονομάσω μόνο μερικά – υπάρχουν χιλιάδες άλλα. Από αυτά μπορείτε να μάθετε μονοπάτια της ειρήνης, της πνευματικότητας, των εναλλακτικών στην υγεία, τη γεωργία, την permaculture, την ενέργεια, την εκπαίδευση, την κοινωνική δικαιοσύνη, τις δημιουργικές τέχνες, την αυτάρκεια και διατήρηση του εδάφους, του νερού και της άγριας ζωής.
Η συμπόνοια, ένα βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό, μαραζώνει μέσα μας εξ αιτίας της απομόνωσης και του φόβου. Χρειαζόμαστε μια κοινωνία όπου οι υψηλότεροι στόχοι που προσφέρονται δεν είναι η υλική ευμάρεια, η φήμη ή η εξουσία πάνω στους άλλους, αλλά οι πλούσιες απολαύσεις της ανθρώπινης καρδιάς και του μυαλού. Μια οικονομία που δεν βασίζεται στο τι παίρνω αλλά στο τι δίνω, όπου τα δώρα των πηγών της Γης δεν προορίζονται για κατοχή αλλά για την ικανοποίηση του κοινού καλού, του μοιράσματος, της βοήθειας, της θεραπείας.
Όταν γεννηθήκαμε ήμαστε, όπως κάθε μωρό, καλοί κι αθώοι, όλο ανυπομονησία και περιέργεια – αγαπούσαμε την εγγύτητα, να παίζουμε, να γελάμε, να δημιουργούμε και να βοηθάμε τους άλλους.
Θέλουμε να ακουστούμε, να γίνουμε κατανοητοί, να είμαστε αποδεκτοί και να μας εκτιμούν.
Συνειδητοποιούμε, όπως το έθετε ο παλιός μου φίλος Pete Seeger, «Κανείς μας δεν μπορεί να φτάσει εκεί εκτός κι αν πάμε όλοι μαζί». Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ακούμε ο ένας τον άλλο. Δεν μπορούμε ν’ ακούμε τον καθένα σε ομάδες χιλιάδων ή ακόμη και εκατοντάδων ανθρώπων. Χρειάζεται να βρισκόμαστε σε κύκλους, όπου ο καθένας μπορεί να εισακουστεί από όλους. Κανείς μας δεν μπορεί να το κάνει μόνος. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο.
Μαζί δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούμε να κάνουμε.
ΠΗΓΗ http://skalaecovillage.com/manitonquat

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΥ - ΠΡΑΤΤΕΙΝ

Η ΕΥ – ΠΡΑΤΤΕΙΝ δραστηριοποιείται στον τομέα της διατροφικής αυτάρκειας και αποδέσμευσης από τον έλεγχο που ασκούν στη διατροφή και στην υγεία μας, τόσο τα πιστωτικά ιδρύματα, όσο και τα μονοπώλια των σπόρων, των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των δικτύων παραγωγής, διανομής και πώλησης τροφίμων. Για την εξασφάλιση της διατροφικής αυτάρκειας όσο το δυνατόν περισσοτέρων ανθρώπων, η ΕΥ-ΠΡΑΤΤΕΙΝ αναπτύσσει τράπεζα σπόρων παραδοσιακών ποικιλιών και δημιουργεί τις υποδομές για δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών χωρίς μεσάζοντες , όπου παραγωγοί που αποδεδειγμένα καλλιεργούν βάσει των αρχών της ορθής γεωργικής πρακτικής, χωρίς μεταλλαγμένα και υπολείμματα φυτοφαρμάκων , διαθέτουν απευθείας τα προϊόντα τους στους καταναλωτές. Για την εξάπλωση του κινήματος της αυτάρκειας και αποδέσμευσης από οικονομικά και διατροφικά συμφέροντα παρέχουμε σε ομάδες ενεργών πολιτών κάθε βοήθεια ώστε : 1. Να διασφαλισθούν, μέσω τραπεζών σπόρων, οι παραδοσιακές ποικιλίες κάθε περιοχής της πατρίδας μας 2. Να προστατευθούν έναντι των μεταλλαγμένων αυτές οι ποικιλίες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο ως Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης ή / και ως Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης 3. Να καλλιεργηθούν και να διατεθούν χωρίς μεσάζοντες μέσα σε κάθε ομάδα ενεργών πολιτών. Με αυτό τον τρόπο αγωνιζόμαστε ώστε να δημιουργηθούν πυρήνες αυτάρκειας και αλληλεγγύης σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.

ΠΗΓΗ

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Η αυτοοργάνωση των κοινοτήτων και η θεωρία της πολυπλοκότητας

Α. Η  υποχώρηση  του αναγωγισμού  στην επιστήμη

Τα  τελευταία  χρόνια  έφθασε  στα  όριά  του  ο αναγωγισμός  στην επιστήμη, η αντίληψη  δηλαδή  ότι  τα  φαινόμενα εξηγούνται δια της αναγωγής  τους  σε  μια  ουσία  ή  θεωρία. Για  παράδειγμα, κατά  τον υλισμό  όλα  τα φαινόμενα εξηγούνται δια  της αναγωγής  τους  στην  ύλη. Κατά  τη θεωρία  του συμπεριφορισμού  στην ψυχολογία, η συμπεριφορά  του ανθρώπου  εξηγείται δια της  αναγωγής  της  σε  σχέσεις  ερεθίσματος  και αντίδρασης, Κατά  τη θεωρία  του φυσικαλισμού (φιλοσοφία  του νου) τα  ψυχικά γεγονότα  ανάγονται  σε  αντίστοιχες  φυσιολογικές λειτουργίες  του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ενώ,  για  παράδειγμα, κατά  την αιτιοκρατία, όλα  τα πράγματα  και όλα  τα γεγονότα  στον κόσμο εξηγούνται δια της αναγωγής  τους σε  αιτιώδεις σχέσεις.

Όλες  οι ανωτέρω  επιστημονικές  θεωρήσεις  εγγράφονται πλέον στην ιστορία  της επιστήμης  και  παύουν  να έχουν σήμερα  την ισχύ  που είχαν  πριν την εμφάνιση  της ολιστικής  θεωρίας  της  πολυπλοκότητας. Η  συλλογικού-ολιστικού τύπου  θεωρία  της  πολυπλοκότητας  κάθε μορφής  συστημάτων  αποτελεί  τη βάση  για  την αυτοοργάνωση  κάθε μορφής  κοινοτήτων.




Β. Η  φιλοσοφική  κοινών αρχών  θεωρία  της πολυπλοκότητας   απέναντι  στον αναγωγισμό

Από  Cynical

Η κατανόηση της πραγματικότητας από τις φυσικές επιστήμες αλλά και τις κοινωνικές, στηρίχτηκε κατά κύριο λόγο στην αναγωγιστική σκέψη, δηλαδή στη βασική ιδέα ότι το όλο μπορεί να γίνει προσπελάσιμο και κατανοητό μέσα από την κατανόηση των μερών που το απαρτίζουν. Ότι κάθε σύστημα, κάθε φαινόμενο μπορεί να αναλυθεί σε επί μέρους συνιστώσες, όπου η μελέτη και η γνώση των συστατικών τους στοιχείων όπως και των δυνάμεων διαμέσου των οποίων αλληλεπιδρούν, μπορούν ν’ αποτελέσουν ικανές προϋποθέσεις για την σύνθεση της πλήρους εικόνας.

Η συγκεκριμένη προσέγγιση, ότι δηλαδή «το όλον δεν είναι τίποτε άλλο παρά το άθροισμα των μερών του», αντανακλάται με τον πιο εύγλωττο τρόπο και στη διαδεδομένη αντίληψη περί κοινωνίας, όπως παγιώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες.

Η αναγωγιστική σκέψη, παρ’ όλα αυτά απετέλεσε για αιώνες ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των φυσικών μιας και απέδωσε καρπούς στην εξωνυχιαστική σπουδή του μικρόκοσμου. Από την άλλη μεριά όμως, καθώς οι απαιτήσεις κατανόησης του κόσμου αυξάνονταν, όπως επίσης και οι πειρασμοί για τη μελέτη ακόμα πιο πολύπλοκων, πραγματικών συστημάτων, ο αναγωγισμός έφτασε γρήγορα στα όριά του. Οι περιορισμοί αυτοί τέθηκαν εν πολλοίς από την ανάπτυξη των βιολογικών επιστημών, και των επιστημών του εγκεφάλου, καθ’ όσον γρήγορα έγινε κατανοητό, ότι όσο λεπτομερής και αν είναι η κατανόηση των φυσικοχημικών μηχανισμών του κυττάρου δεν θα φτάσουν ποτέ να εξηγήσουν το φαινόμενο της ζωής, όπως επίσης, ούτε η λεπτομερής καταγραφή του τρόπου λειτουργίας των νευρωνικών συνάψεων θα μπορέσει ποτέ να παράσχει εξηγήσεις για την εμφάνιση και το μηχανισμό λειτουργίας της σκέψης. Επομένως η ανάγκη εξεύρεσης ενός άλλου τρόπου προσέγγισης πιο συλλογικού-ολιστικού ήταν επιτακτική. Και στο σημείο αυτό έρχεται να μάς συναντήσει η σχετικά πρόσφατη θεωρία της πολυπλοκότητας (complexity theory), συστατικά στοιχεία της οποίας αποτελούν η μελέτη της αυτο-οργάνωσης (self-organization) των πολύπλοκων συστημάτων και των αναδυόμενων (emergent) ιδιοτήτων τους. Φιλοδοξία της είναι δε, να εντοπίσει τις κοινές αρχές, και γιατί όχι τους οικουμενικούς νόμους, αν υπάρχουν, που διέπουν τη χωρική διευθέτηση, την κίνηση και τα σχήματα συμπεριφοράς διαφορετικών μεταξύ τους συστημάτων, όχι μόνο στη φύση και στη βιολογία, αλλά και στις κοινωνίες, στις πόλεις και στην οικονομία.

Η ιστορία της φυσικής χοντρικά μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιόδους,α) σε μια αρχική όπου η μελέτη περιορίζεται σε μικρά συστήματα, λίγων μόνο μεταβλητών που μπορούν να επιλυθούν με μολύβι και χαρτί και με τα υπάρχοντα μαθηματικά, β) σε μια επομένη, όπου με τη χρήση στατιστικών μεθόδων η μελέτη επεκτείνεται σε θερμοδυναμικά συστήματα, με άπειρο αριθμό μεταβλητών, όπως αέρια και υγρά, αλλά με μικρό βαθμό οργάνωσης και αλληλεξάρτησης των μεταβλητών τους και γ) στη σημερινή, όπου η μελέτη επιχειρεί να περιλάβει αληθινά πολύπλοκα συστήματα με βαθιά αλληλεξάρτηση και ενδογενή ικανότητα οργάνωσης σε νέες μορφές.

Η  κοινωνία  των μυρμηγκιών

Αν πάρουμε ως παράδειγμα μια αποικία μυρμηγκιών και προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε τον αξιοθαύμαστο τρόπο με τον οποίο έχει αυτή οργανωθεί, γρήγορα θα διαπιστώσουμε ότι η αναγωγιστική σκέψη δεν μπορεί να προσφέρει κάτι. Οι με κόπους μαζεμένες πληροφορίες για το κάθε μυρμήγκι χωριστά, μάς είναι εντελώς άχρηστες. Ούτε επίσης βοηθάει η υπόθεση ότι η οργάνωση μπορεί να οφείλεται σε κάποιο ιεραρχικό σύστημα, με κάποιον στην κορυφή που να μεταβιβάζει εντολές προς τα κάτω. Και τούτο διότι ο ρόλος της βασίλισσας της αποικίας είναι καθαρά αναπαραγωγικός και όχι οργανωτικός. Πώς γίνεται λοιπόν και τα μυρμήγκια, αλλά και άλλα κοινωνικά έντομα, κατορθώνουν και αναλαμβάνουν ρόλους διακριτούς ως προς το συγύρισμα και το νοικοκυριό, το κυνήγι τροφής και την απώθηση των εχθρών, το μάζεμα των σκουπιδιών και το θάψιμο των νεκρών σε χώρους σε ιδανική απόσταση τόσο μεταξύ τους, όσο και σε σχέση με κατοικημένες περιοχές και αποθήκες; Πώς γίνεται να συνεννοούνται όλα μαζί και να καταφέρνουν να αναπαράγουν την άριστα οργανωμένη αποικία τους, χωρίς να διαθέτουν ούτε ευφυΐα, ούτε και γενικό κουμανταδόρο;

Η  φιλοσοφία  αυτοοργάνωσης  της  κοινωνίας  των μυρμηγκιών
Απλούστατα με τρία μόνο όπλα: α) Το «κάνω ό,τι κάνει ο διπλανός μου»,β) κάποιες ορμόνες, την έκκριση των οποίων μπορούν να ρυθμίζουν κατά βούληση (;) και γ) την θετική ανάδραση (positivefeedback) του ίδιου του συστήματος πάνω στον εαυτό του με σκοπό την καλύτερη διαμόρφωση των κανόνων· στη συγκεκριμένη περίπτωση, της ποσότητας της εκκρινόμενης ορμόνης.

Η κατά τεκμήριον, συλλογική ευφυΐα της μυρμηγκούπολης, ως πρότυπο της αυτο-οργανωμένης (self-organized) κοινωνίας, δεν είναι παρά η αναδυόμενη (emergent) ιδιότητα ενός πολύ μεγάλου συνόλου ομοίων και ανεξάρτητων μυρμηγκιών, όπου το «κάνω ό,τι κάνεις» μεταφράζεται στην απόφαση που παίρνει το ένα από αυτά βλέποντας το τι κάνουν κάποια άλλα που συναντάει τυχαία, ενώ οι κανόνες της αλληλεπίδρασης ορίζονται από τις ορμόνες-σήματα, ο τρόπος χρήσης των οποίων βρίσκεται εγγεγραμμένος λόγω φυσικής επιλογής και ικανότητας προσαρμογής στο DNA.

Ο  παραλληλισμός  μυρμηγκιών και  νευρώνων του ανθρώπινου εγκεφάλου
Χρησιμοποιώντας το ίδιο λεξιλόγιο, μπορούμε να πούμε ότι και η σκέψη αποτελεί μια αναδυόμενη ιδιότητα που προκύπτει από την ασυντόνιστη τοπική αλληλεπίδραση δισεκατομμυρίων νευρώνων, μέσω νευρικών ηλεκτρικών ώσεων, και μέσω μιας μακράς διαδικασίας αλληλεπίδρασης με το εξωτερικό περιβάλλον και προσαρμογής σε αυτό.

Ποια είναι λοιπόν τα κοινά χαρακτηριστικά τα οποία μοιράζονται τα δυο προηγούμενα συστήματα, δηλαδή η αποικία μυρμηγκιών και οι εγκεφαλικοί νευρώνες; Με λίγα λόγια πρόκειται για συστήματα πολύπλοκα, αποκεντρωμένα και μη ιεραρχικά, οργανωμένα εκ των κάτω (bottom-up), προσαρμόσιμα, και τα οποία εμφανίζουν αναδυόμενη (emergent) λειτουργική συμπεριφορά, (συλλογική ευφυΐα τα μυρμήγκια, σκέψη ο εγκέφαλος) βασιζόμενα αποκλειστικά στην ανάδραση (feedback) για την αυτορρύθμιση και την εξέλιξή τους. Στα εν λόγω συστήματα, τα στοιχεία που τα απαρτίζουν (μυρμήγκια και νευρώνες), δρώντας σε ένα κατώτερο επίπεδο και ακολουθώντας στοιχειώδεις κανόνες, μπορούν και φτάνουν σε ένα ανώτερο επίπεδο λειτουργίας, εντελώς νέας και απρόβλεπτης με βάση τις δυνατότητες του προηγούμενου πεδίου οργάνωσης. Με την έννοια αυτή τα εν λόγω συστήματα είναι μη-αναγώγιμα.

Συμπεριφορά  και  φυσική  οργάνωση

Σε ό,τι αφορά την αναδυόμενη συλλογική συμπεριφορά, αυτό που έχει σημασία, είναι ότι θα πρέπει να είναι λειτουργική, να εξυπηρετεί δηλαδή καλύτερα τις ανάγκες του συνόλου απ’ ότι θα μπορούσε να κάνει το καθένα από τα συστατικά του μέρη, γεγονός που θέτει σαν απαράβατη προϋπόθεση την ικανότητα προσαρμογής του συστήματος στο περιβάλλον. Στα μεν φυσικά συστήματα η προσαρμογή επιχειρείται με φυσικό τρόπο μέσω του DNA, στα δε τεχνητά επιβάλλεται έξωθεν με τον κατάλληλο προγραμματισμό των κανόνων αλληλεπίδρασης. Οι τυφώνες για παράδειγμα, δεν μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα αναδυόμενης συμπεριφοράς για το λόγο ότι λείπει η προσαρμοστικότητα και η λειτουργικότητα.

Στη φύση υπάρχουν ένα σωρό άλλα συστήματα τα οποία αυτοοργανώνονται ώστε μέσα από τις δομές που προκύπτουν να αναδύεται μια νέα και μοναδική μακροσκοπική λειτουργική συμπεριφορά. Πάρτε για παράδειγμα τον σχηματισμό των πουλιών σε σμήνος, των ψαριών σε κοπάδια και τις πόλεις σαν αυτοτελείς οντότητες, κάθε μια με δικό της άρωμα και ψυχή, η Αθήνα εντελώς διαφορετική από το Παρίσι, με το τελικό αποτέλεσμα να διαμορφώνεται τυχαία από τις ασυντόνιστες και ανεξάρτητες κινήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τη φύση της κοινωνίας σαν ανάδυση (emergence) υποστήριξε και ο Hayek στα γραπτά του, αντιτιθέμενος στις θεωρίες που την ήθελαν σαν το συνειδητό δημιούργημα ενός έλλογου όντος, (Θεός ή Λεβιάθαν). Παράλληλα όμως υποστηρίζει και την αναδυόμενη φύση των κοινωνικών θεσμών, όπως οι νόμοι και το κράτος, ερχόμενος προφανώς σε αντίθεση με τους αναρχικούς, σύμφωνα με τους οποίους, είναι οι νόμοι και οι θεσμοί αυτοί οι οποίοι αποτρέπουν την κοινωνία από το να αυτο-οργανωθεί μέσω της εθελοντικής συνεργασίας των ατόμων.