Επιβίωση είναι η ανεύρεση τρόπου ούτως ώστε να παραμείνετε ζωντανός.
Ότι εφόδιο έχετε θα θεωρηθεί χρήσιμο.
Να γνωρίζετε τι μπορείτε να πάρετε από την φύση και να το χρησιμοποιήσετε τέλεια.
Να μπορείτε με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες να επιλέξετε το σωστό δρόμο επιστροφής με ασφάλεια, χωρίς χάρτες πυξίδα.
Η υγεία και η φυσική σας κατάσταση καθώς και των συντρόφων αντίστοιχα παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβίωση της ομάδας.
Τρόπος κατασκευής καταλόγου εφοδίων
Πόσο μακριά θα μείνω;
Πόση τροφή χρειάζομαι;Μήπως πρέπει να πάρω νερό;
Πήρα μαζί αρκετά κατάλληλα ρούχα για τον καιρό που θα αντιμετωπίσω; (εφεδρείες)
Ειδικά εφόδια που ίσως χρειαστώ;
Κατάλληλο φαρμακείο;
Σε περίπτωση αναγκαστικής επιβίωσης
Ξεπεράστε :
Φόβο και ανησυχία
Πόνο (ασθένεια - τραυματισμό)
Κρύο
Νύστα
Πλήξη
Μοναξιά - Απομόνωση
Μπορείτε ; Πρέπει!
Απαραίτητα στοιχεία για να επιβιώσεις
Τροφή - Φωτιά - Καταφύγιο - Νερό
Νερό: o μέσος άνθρωπος χάνει 2 με 3 κιλά νερό /ημέρα. Ακόμη και αυτός που κάθεται στη σκιά χάνει 1 ½ / ημέρα.
Πώς να διατηρείτε τα υγρά του σώματος :
Όχι κάπνισμα. Ξεκούραση
Μείνε σε μέρος σκιερό (αν δεν υπάρχει φτιάξε στέγαστρο). Μείνε ψύχραιμος.
Τα λίπη δύσκολα χωνεύονται και χρειάζονται πολλά υγρά από τον οργανισμό για την πέψη.
Ποτέ οινοπνευματώδη ποτά (χρειάζονται πολλά υγρά για την χώνεψη)
Μην μιλάτε. Αναπνέετε από την μύτη και όχι από το στόμα.
Πως βρίσκουμε νερό
Πρώτα θα ψάξουμε στα φυσικά κοιλώματα (κοιλάδες) όπου συνήθως συγκεντρώνεται νερό.
Εφόσον δεν φαίνεται ρυάκι ή λίμνη προσπαθήστε να βρείτε πράσινα φύλλα και αρχίστε να σκάβετε, μπορεί κάτω από την επιφάνειά τους να βρεθεί νερό.
Όταν είστε σε βουνό κοιτάξτε στις διάφορες σχισμές.
Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί αν βρεθείτε σε μια λιμνούλα με νερό που γύρω της δεν υπάρχει βλάστηση ενώ αντίθετα βρίσκονται οστά από ζώα.
Θυμηθείτε πάντοτε να βράζετε το νερό που προέρχεται από λιμνούλες.
Τα ζώα δείκτες ύπαρξης νερού.
Θηλαστικά: τα περισσότερα ζώα χρειάζονται τακτικά νερό.
Τα χορτοφάγα δεν απομακρύνονται από το νερό επειδή και την αυγή και την δύση χρειάζονται νερό.
Συχνά τα αποτυπώματα των ζώων σας οδηγούν στο νερό (όχι σαρκοφάγα, επειδή κυνηγούν)
Πουλιά (που τρώνε σπόρους): Όταν πετάνε ευθεία και χαμηλά σημαίνει ότι πάνε για νερό. Όταν έχουν πιει νερό είναι βαρύτερα και πάνε από κλαδί σε κλαδί.
Ακολουθείστε τα και θα βρείτε νερό.
Τα δέντρα και τα φυτά τραβούν την υγρασία από το έδαφος. Πάρτε την υγρασία του δέντρου τυλίγοντας μια πλαστική σακούλα γύρω από ένα κλαδί γεμάτο φύλλα, η εξάτμιση από τα φύλλα θα δημιουργήσει υγρασία.
Χειμώνας - Επιβίωση
Ε.Σ.Υ.Κ (η λέξη κλειδί για να διατηρηθείτε ζεστοί)
Τα ρούχα πρέπει να είναι
Ευρύχωρα. Αφήστε τον αέρα να κυκλοφορεί
Να διατηρείστε
Στεγνοί μέσα και έξω
Αποφύγετε την
Υπερθέρμανση (εξασφαλίστε τον εξαερισμό του σώματος)
Να διατηρείστε
Καθαροί (η βρωμιά και τα λίπη εμποδίζουν τον εξαερισμό του σώματος
Ζώα για τροφή
Όλα τα ζώα αποτελούν πηγή διατροφής.
Πολύ λίγα μεταξύ των οποίων είναι τα έντομα και τα σκουλήκια μπορεί να μαζευτούν χωρίς ειδικές γνώσεις. Για τα πιο πολλά ζώα πρέπει να μελετήσετε τις συνήθειες του κάθε είδους, ν' ανακαλύψετε που κοιμάται, τι τρώει και που πίνει νερό. Να μάθετε τον καλύτερο τρόπο θανάτωσης. Τι παγίδες πρέπει να βάλετε και να έχετε τον πρωταρχικό σας στόχο την επιβίωσή σας χωρίς να παρασύρεστε από τα συναισθήματά σας προς τα ζώα.
Καταφύγιο
Που δεν πρέπει να κατασκηνώσετε :
Σε κορυφές βουνών λόγω αέρα, κατεβείτε πιο χαμηλά και βρείτε κάπου που να κόβει ο αέρας.
Σε βαθιές κοιλάδες ή τρύπες γιατί έχει υγρασία. Αν το βράδυ έχει ξαστεριά υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθεί πάγος και να παγώσετε. · Σε οροπέδια που το έδαφος είναι υγρό.
Σε παρακλάδια οροσειράς που οδηγούν σε πηγές. Τα μονοπάτια τους συχνά χρησιμοποιούνται από τα ζώα που πάνε να ξεδιψάσουν.
Που να κατασκηνώσετε :
Αν είστε ψηλά πηγαίνετε σε πιο χαμηλό μέρος για να βρείτε κάποιο προφυλαγμένο σημείο. Αν όμως είστε σε χαμηλό υγρό έδαφος πρέπει να ανεβείτε κάπου πιο στεγνά. Ψάξτε να βρείτε κάποιο σημείο προφυλαγμένο απ' τον αέρα και υπερυψωμένο, για να αντιμετωπίσετε τυχόν πλημμύρες ή πτώσεις βράχων.
Η ιδανική θέση που πρέπει να διαλέξετε είναι κοντά σε νερό ή δέντρα. Αν όμως εγκασταθείτε πολύ κοντά στο νερό μπορεί να σας ενοχλούν κουνούπια ή να μην ακούτε λόγω του θορύβου της πηγής άλλους θορύβους που μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους.
Όταν κατασκηνώσετε σε όχθες ποταμών ελέγξτε το σημείο με την ψηλότερη στάθμη νερού. Στις ορεινές περιοχές τα ποτάμια μετατρέπονται σε χείμαρρους μέσα λίγα λεπτά και φουσκώνουν μέχρι και πέντε (5) μέτρα μέσα σε μία ώρα.
Στις πεδιάδες πρέπει να αποφεύγουμε τις παλιές κοίτες ποταμών. Μια δυνατή βροχή στους γύρω λόφους μπορεί εύκολα σε λίγα χωρίς προειδοποίηση να πλημμυρίσει την κοίτη.
Εξετάστε προσεκτικά μήπως πάνω από το κεφάλι σας υπάρχουν φωλιές από μέλισσες ή σφήκες και ξερά κλαδιά πάνω στο δέντρο που μπορεί να πέσουν πάνω σας με την επόμενη καταιγίδα ή με ένα δυνατό αέρα.
Να αποφεύγετε απομονωμένα δέντρα που τραβάνε αστραπές ή φροντίστε να βρίσκεστε στις άκρες του δάσους για να ελέγχετε τι συμβαίνει γύρω σας.
Κατασκευή καταφυγίου
Το να ξέρουμε λίγα πράγματα ή πολλά για τα καταφύγια (τύποι και τρόπους κατασκευής) δεν σημαίνει ότι θα το χρειαστούμε αύριο ή κάποια δεδομένη χρονική στιγμή. Απλά όταν ξέρουμε αισθανόμαστε πιο σίγουροι για τον εαυτό μας την οικογένειά μας και έτσι δεν φοβόμαστε την φύση όταν βρεθούμε μόνοι μαζί της .Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλά υλικά (ξύλα, πέτρες,φλοιούς,δέντρα,χιόνι κ.α.) αρκεί να είμαστε ήρεμοι στην δύσκολη αυτή περίπτωση.
Ο τύπος του καταφυγίου που θα κατασκευάσετε εξαρτάται από τα υλικά ,τα εργαλεία, το χρόνο που έχετε στην διάθεσή σας και από τι θέλετε να προφυλαχτείτε (αέρα, χιόνι, βροχή, κρύο κ.α.).
Το μέγεθος εξαρτάται από τα άτομα που θα εγκατασταθούν. Φροντίστε ο χώρος υγιεινής να σκαφτεί όχι προχείρως και να είναι μακριά από το καταφύγιο.
Φωτιά
Η φωτιά είναι απαραίτητη για την επιβίωση, παρέχει ζεστασιά, προστασία, βράζει νερό, μαγειρεύει, διατηρεί την τροφή. Πρέπει να μάθετε να ανάβετε φωτιά οπουδήποτε και με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.
Να μην χρησιμοποιείτε ποτέ πέτρες υγρές ή πορώδες κοντά στην φωτιά ιδίως πέτρες που έχουν βουτηχτεί στο νερό γιατί μπορεί να εκραγούν όταν ζεσταθούν.
Μην χρησιμοποιείται καμία που να θρυμματίζεται.
Ξηραμένα χόρτα(πριονίδια, πούπουλα, κλωστές από ρούχα βαμβακερά) αποτελούν καλό προσάναμμα.
Επίσης κουκουνάρια (σπάστε τα σε μικρότερα κομμάτια), αποξηραμένοι μύκητες.
Μη μαζεύετε ξύλα για προσάναμμα κατευθείαν από το έδαφος γιατί είναι σχεδόν πάντα υγρά. Να τα παίρνετε αν είναι σε νεκρά δέντρα αλλά να στέκονται όρθια.
Σκαλίστε το ξύλο, κάντε του προεξοχές για να ανάβει πιο εύκολα. Τα βρεγμένα μπορείτε να τα βάλετε δίπλα στη φωτιά για να στεγνώσουν. Φροντίστε να μην την επηρεάζει ο αέρας και σβήσει ή βάλτε πέτρες ή σκάψτε λάκκο.
Μπορείτε στην μία πλευρά της εστίας να βάλετε ένα εμπόδιο για να αντανακλάται η θερμότητα και να ζεσταίνεστε πιο καλά και ο καπνός πιο ψηλά. Οι άπειροι ανάβουν συχνά φωτιά κοντά σε ένα κορμό δέντρου ή κάποιο βράχο. Μην το κάνετε ποτέ.
Ανάψτε τη φωτιά τόσο μακριά όσο θα χωράτε άνετα ανάμεσα σε αυτή και τον βράχο. Ο βράχος που αντανακλά την θερμότητα θα ζεστάνει την πλάτη σας. Προσθέστε έναν ανακλαστήρα (βράχο, φωτιά, ανακλαστήρα, ακόμη και εσάς)
Οδηγίες που πρέπει να ισχύουν σε καταυλισμό:
Ποτέ μην καθαρίζετε ή τεμαχίζετε ζώο κοντά στον καταυλισμό.Πάντα η τροφή να είναι καλυμμένη και όχι πάνω στο έδαφος, αν την έχετε πάνω στα δέντρα προφυλάξτε την από ζώα που ζουν πάνω σε αυτά.Πάντοτε αφού κάνετε χρήση να βάζετε τα πώματα στα μπουκάλια του νερού και των άλλων δοχείων.Πάντοτε να έχετε τακτοποιημένα τα ρούχα σας και τα εργαλεία σας (μην τα αφήνετε κάτω, θα πάρουν υγρασία ή φωτιά ακόμα και ζωύφια επίσης μπορεί και να τα χάσετε).Να έχετε συγκεκριμένη θέση για όλα σας τα πράγματα (έτσι ώστε να τα βρίσκετε γρήγορα).Ποτέ μην αφήνετε μια φωτιά να καίει μόνη της χωρίς τις ανάλογες προφυλάξεις (μπορεί να πεταχτεί σπίθα στην σκηνή ή στον υπνόσακο αλλά γίνεστε και εύκολος στόχος σε ανθρώπους).Μην φωνάζετε και μην δημιουργείτε θόρυβο ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τον χώρο από ανεπιθύμητες επισκέψεις.
Source : http://www.autocontrol.gr
Ελληνική Αγροτική Ανάπτυξη
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011
Τρόποι ψυχολογικής βοήθειας
Ατομική ψυχολογική υποστήριξη
Πολλοί άνθρωποι θίγονται όταν τους συστήνεται, να ζητήσουν βοήθεια από έναν ειδικό, διότι αισθάνονται ότι τους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του προβληματικού, του «τρελού». Το να ζητήσει κανείς βοήθεια ή τη συμβουλή από έναν ειδικό, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως είναι τρελός ή λιγότερο γνωστικός από τους άλλους. Στην πραγματικότητα, αποδεχόμενος κάποιος ότι βιώνει μια δύσκολη κατάσταση, αποδεικνύει πως λειτουργεί με μεγαλύτερη σύνεση εφόσον φροντίζει για τον εαυτό του και την επίλυση των προβλημάτων του.
Υπάρχουν πολλές στιγμές στη ζωή μας που όλοι μας θέλουμε κάποιον να μας ακούσει. Βασικά, αυτή είναι η δουλειά του ψυχολόγου, κάποιος που θα σε ακούσει και που έχει επίσης εκπαιδευτεί να το κάνει. Ο ψυχολόγος είναι κάποιος με δίπλωμα στην ψυχολογία, ο οποίος έχει εξειδικευθεί στο να κατανοεί τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους και στο να τους βοηθάει να βρίσκουν τις λύσεις στα προβλήματά τους. Ένας από τους σύνηθες τρόπους υποστήριξης, είναι η προσωπική επαφή με τον ψυχολόγο, στον χώρο του.
Ατομική ψυχολογική υποστήριξη, είναι μια διαδικασία συζήτησης πρόσωπο με πρόσωπο, μεταξύ ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας και ενός άνθρωπου που ζητά βοήθεια για κάποιο σοβαρό προσωπικό θέμα που τον απασχολεί.
Ο/Η σύμβουλός σου ή θεραπευτής σου, μέσα στα πλαίσια της θεραπευτικής σας σχέσης θα προσπαθήσει:
Να ακούσει σωστά αυτά που λες.
Να σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις τα συναισθήματα και τις ανησυχίες σου.
Να σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σκέφτεσαι και αισθάνεσαι.
Να σε βοηθήσει να εκφράσεις τα συναισθήματά σου με τον δικό σου τρόπο σε ασφαλές περιβάλλον.
Να σε βοηθήσει να βρεις τις δικές σου λύσεις στα θέματα που σε απασχολούν.
Να σε βοηθήσει να αποδεχτείς, ό,τι δεν μπορεί να αλλάξει.
Να σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις, ό,τι μπορεί να αλλάξει για σενα και εφόσον θέλεις να το αλλάξεις.
Διαδικασία της ατομικής ψυχολογικής υποστήριξης
Η πρώτη συνέντευξη μπορεί να φαντάζει τρομακτική στην αρχή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για την υποστήριξη. Αν δεν αισθάνεστε ακόμα έτοιμοι για μια δια ζώσης συνεδρία, μην αποθαρρύνεστε. Υπάρχουν μέθοδοι όπως συνεδρίες μέσω e-mail ή μέσω τηλεφώνου ή ακόμα και chat υποστήριξης.
Συνήθως, η επίσκεψη σε έναν σύμβουλο ψυχολόγο ή θεραπευτή, έχει διάρκεια περίπου 45΄- 60΄ λεπτά της ώρας, μια φορά την εβδομάδα, την ίδια μέρα και ώρα κάθε φορά. Μπορεί να έχεις μια συνεδρία την εβδομάδα για ένα συγκεκριμένο διάστημα π.χ. 8-10 εβδομάδες ή μπορεί να έχεις συνεδρίες για όσο διάστημα εσύ και ο/η σύμβουλός σου έχετε συμφωνήσει. Η πρώτη συνεδρία διαρκεί κάπως περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως, οι περισσότερες θεραπευτικές συναντήσεις. Όλα αυτά βέβαια διαφοροποιούνται σύμφωνα, με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ανθρώπου.
Να θυμάστε ότι χρειάζεστε και αξίζετε έναν σύμβουλο που δεν θα ασκεί κανενός είδους κριτική, θα σας κατανοεί βαθιά, θα είναι υπομονετικός και θα προσπαθήσει να σας υποστηρίξει. Έτσι, αν νομίσετε ότι αυτές οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε μήπως πρέπει να ψάξετε για κάποιον που θα σας ικανοποιήσει σε αυτά τα βασικά αιτήματα.
Κάτι που θα πρέπει να υπογραμμιστεί είναι ότι ο ψυχολόγος/σύμβουλός σας, δεν μπορεί από μόνος του να σας βοηθήσει. Η ψυχοθεραπεία είναι μια δουλειά για δύο. Αν πραγματικά θέλετε να βοηθηθείτε, τότε πρώτα πρέπει εσείς να βοηθήσετε τον ψυχολόγο, με το να του δώσετε τις αναγκαίες εκείνες πληροφορίες που θα χρειαστεί για να σας κατανοήσει. Αφήστε ελεύθερα τα συναισθήματά σας και ενημερώστε τον για το πως αισθάνεστε για αυτά.
Δεν χρειάζεται να τα πείτε όλα με την πρώτη φορά, αλλά ωστόσο χρειάζεται να του παρέχετε όλες εκείνες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες ούτως ώστε να κατανοήσει το πρόβλημα και να σας δώσει τις σωστές συμβουλές. Με την υποστήριξη και την εξειδίκευσή του, η ζωή σας και όλα όσα διαδραματίζονται μέσα σε αυτήν, θα γίνουν πιο ξεκάθαρα και πιο κατανοητά, έχοντας έτσι μι ακαλύτερη ποιότητα!
Ομαδική ψυχολογική υποστήριξη
Ένας διαφορετικός τρόπος υποστήριξης από αυτόν της ατομικής, είναι μέσω ομάδων. Η γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει σε μια ομάδα υποστήριξης, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο για εσάς. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι στις ομάδες υποστήριξης επικεντρώνονται μόνο στα αρνητικά πράγματα.
Σε μια ομάδα υποστήριξης, μπορείτε να:
Να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας με άλλους επιζώντες.
Να μάθετε νέους τρόπους, για το πώς θα χειριστείτε τις δύσκολες καταστάσεις.
Συζήτηση σχετικά με τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα που άλλαξαν στη ζωή σας.
Ίσως να μην θέλετε να παρακολουθήσετε μια ομάδα υποστήριξης, γιατί δεν θέλετε να:
Ακούσετε πράγματα τα οποία είναι καταθλιπτικά για εσάς.
Να ακούσετε κάτι τρομακτικό.
Ξοδέψετε όλο σας το χρόνο, μιλώντας για πράγματα αρνητικά.
Μια καλή ομάδα υποστήριξης θα επικεντρωθεί σε πολλά περισσότερα από ότι στα αρνητικά πράγματα. Συνήθως στις ομάδες υποστήριξης οι άνθρωποι γελούν και μοιράζονται την διασκέδαση και τις θετικές εμπειρίες. Οι ομάδες υποστήριξης μπορούν να λειτουργήσουν εμψυχωτικά!
Άτομα που έχουν ενταχθεί σε κάποια ομάδα υποστήριξης, μιλούν για το πως αυτοί αισθάνονται πολύ καλύτερα, μετά τη συνάντηση τους με άλλους επιζώντες της ομάδας. Τα προβλήματα μπορείτε να τα διαχειριστείτε καλύτερα, εάν μιλήσετε με άλλους επιζώντες που σας καταλαβαίνουν!
Εκτός από την συζήτηση και το μοίρασμα συναισθημάτων, χρησιμοποιούνται και άλλα μέσα και τεχνικές όπως ζωγραφιές ατομικές ή ομαδικές, παιχνίδι ρόλων, ασκήσεις χαλάρωσης,κ.λ.π., που διευκολύνουν την προσωπική έκφραση, το μοίρασμα συναισθημάτων, αλλά και την καλλιέργεια αισθήματος αποδοχής, εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ομάδας.
Οι θεραπευτικές ομάδες έχουν 6 – 10 μέλη . Αποτελούνται συνήθως, από άτομα και των δύο φύλων. Συναντιούνται μία φορά την εβδομάδα για δύο ώρες. Εάν έχετε μπει σε κάποια ομάδα υποστήριξης και δεν αισθάνεστε ευχάριστα, δοκιμάστε κάποια άλλη ομάδα. Πρέπει να το αναφέρετε στο άτομο που ηγείται, έτσι ώστε να σας συστήσει κάποια άλλη ομάδα, κατάλληλη για εσάς!
Τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη
Η τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη έχει φανεί τα τελευταία 50 χρόνια να είναι ένα βασικό κομμάτι του τομέα της ψυχικής υγείας. Έχει αποδειχθεί πως είναι ένας αποτελεσματικός και ικανοποιητικός τρόπος ψυχολογικής υποστήριξης. Αποτελεί τον αμέσως πιο άμεσο τρόπο επικοινωνίας από το ραντεβού με έναν ψυχολόγο.
Αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και των αναγκών τους. Γενικότερα, η τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη χρησιμοποιείται σε αρκετούς τομείς (π.χ. προγράμματα υποστήριξης ανθρωπίνου δυναμικού, ανώνυμοι αλκοολικοί, ψυχολογική - σωματική κακοποίηση κτλ.) για να καλύψει ένα ευρύ φάσμα αναγκών.
Παρακάτω σας παραθέτουμε κάποιους από τους λόγους, όπου κάποιος θα χρησιμοποιήσει αυτήν την υπηρεσια:
Αποτελεί έναν ευέλικτο τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλέσουν από όποιο σημείο του κόσμου και αν βρίσκονται.
Αποτελεί έναν διαθέσιμο τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να έρθουν σε επικοινωνία με έναν ψυχολόγο 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Αποτελεί έναν άνετο και ασφαλή τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να μιλήσουν από τον δικό τους χώρο.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν όσες φορές εκείνοι επιθυμούν. Η ώρα που αφιερώνεται στον κάθε ενδιαφερόμενο μπορεί να διαρκεί εώς και 60 λεπτά.
Αλεξάνδρα Λεονταρίτου
Ψυχολόγος
Διαδικτυακή ψυχολογική υποστήριξη
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη ανάπτυξη του διαδικτύου έχει δημιουργήσει νέες ευκαιρίες στην παραγωγή και διάδοση νέας ιατρικής πληροφορίας. Ωφελούμενοι από αυτήν την εξέλιξη δεν είναι μόνο οι ειδικοί αλλά και το ευρύ κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί για θέματα υγείας. Έρευνες δείχνουν ότι η αναζήτηση στο διαδικτύου πληροφοριών σχετιζομένων με την υγεία είναι από τις πιο διαδεδομένες, ωστόσο οι δυνατότητες του διαδικτύου δεν εξαντλούνται εκεί. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ευρύτατα στο εξωτερικό και για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας όπως η ψυχολογική - συμβουλευτική υποστήριξη.
Η διαδικτυακή ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:
1. Υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail)
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αποτελεί έναν νέο εναλλακτικό τρόπο για να μπορέσει ο ενδιαφερόμενος να έρθει σε επικοινωνία με έναν ψυχολόγο. Πιο συγκεκριμένα ο ενδιαφερόμενος μπορεί να στείλεί ένα e-mail οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας θέλει, ώστε να ζητήσει βοήθεια.
Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ασφαλή πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ο ενδιαφερόμενος θα έχει την δυνατότητα να λάβει μια ολοκληρωμένη και επαγγελματική απάντηση μέσα σε 0-48 ώρες. Επίσης, αυτή η μέθοδος αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο για όσους δεν θέλουν, δεν νιώθουν την οικειότητα ή δεν έχουν την δυνατότητα να έρθουν διαφορετικά σε άμεση επαφή με κάποιον ψυχολόγο.
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προσφέρει άνεση, ανωνυμία, ασφάλεια καθώς επίσης τον χρόνο που θέλει ή μπορεί να διαθέσει ο ενδιαφερόμενος. Αυτός ο τρόπος διαδικτυακής υποστήριξης μπορεί να φανεί αρκετά βοηθητικός σε κάποιους από τους ενδιαφερόμενους. Τελος, σας δίνετε η ευκαιρία, με την εξέλιξη της σχέσης που θα έχετε αποκτήσει με τον ψυχολόγο, να ανατρέξετε σε παλαιότερα e-mail σας και να διαπιστώσετε την πρόοδό σας, κάτι το οποίο θα έχει θετικό αντίκρισμα στην αυτοπεποίθησή σας.
2. Υποστήριξη μέσω ζωντανής διαδικτυακής συνομιλίας (live chat)
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ζωντανής διαδικτυακής συνομιλίας αποτελεί έναν νέο, εναλλακτικό τρόπο επικοινωνίας με έναν ψυχολόγο προσφέροντας την άνεση στον ενδιαφερόμενο να μιλήσει από όπου πραγματικά μπορεί να βρίσκεται.
Αυτή η μέθοδος ψυχολογικής υποστήριξης προσφέρει ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες με την ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με την διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση η συνομιλία γίνεται ζωντανά και δίνει την αίσθηση μιας πιο προσωπικής συζήτησης, κάτι το οποίο συμβάλλει στην μεγαλύτερη ελευθερία εκδήλωσης συναισθημάτων, σκέψεων, προβληματισμών.
3. Υποστήριξη μέσω Forum
Στο εξωτερικό έχουν δημιουργηθεί ειδικά Forum, που είναι κατηγοριοποιημένα ανάλογα με το αν κάποιος είναι ασθενής η όχι, με τον τύπο του καρκίνου κ.α. και με την εποπτεία ψυχολόγων ή ειδικών της ψυχικής υγείας, γίνονται συζητήσεις που έχουν σαν στόχο την εξωτερίκευση των συναισθημάτων. Μέσα από αυτά τα Forum ο ρόλος των ειδικών είναι καθαρά συμβουλευτικός και καθοδηγητικός. Η οργάνωση ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ήδη έχει δημιουργήσει, το δικό της forum όπου πολλοί άνθρωποι κάνουν συζητήσεις και μοιράζονται τις εμπειρίες τους.
Αλεξάνδρα Λεονταρίτου
Ψυχολόγος
Source : http://www.agsavvas-hosp.gr/psychosocial-support/psyho-voithia
Πολλοί άνθρωποι θίγονται όταν τους συστήνεται, να ζητήσουν βοήθεια από έναν ειδικό, διότι αισθάνονται ότι τους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του προβληματικού, του «τρελού». Το να ζητήσει κανείς βοήθεια ή τη συμβουλή από έναν ειδικό, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως είναι τρελός ή λιγότερο γνωστικός από τους άλλους. Στην πραγματικότητα, αποδεχόμενος κάποιος ότι βιώνει μια δύσκολη κατάσταση, αποδεικνύει πως λειτουργεί με μεγαλύτερη σύνεση εφόσον φροντίζει για τον εαυτό του και την επίλυση των προβλημάτων του.
Υπάρχουν πολλές στιγμές στη ζωή μας που όλοι μας θέλουμε κάποιον να μας ακούσει. Βασικά, αυτή είναι η δουλειά του ψυχολόγου, κάποιος που θα σε ακούσει και που έχει επίσης εκπαιδευτεί να το κάνει. Ο ψυχολόγος είναι κάποιος με δίπλωμα στην ψυχολογία, ο οποίος έχει εξειδικευθεί στο να κατανοεί τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους και στο να τους βοηθάει να βρίσκουν τις λύσεις στα προβλήματά τους. Ένας από τους σύνηθες τρόπους υποστήριξης, είναι η προσωπική επαφή με τον ψυχολόγο, στον χώρο του.
Ατομική ψυχολογική υποστήριξη, είναι μια διαδικασία συζήτησης πρόσωπο με πρόσωπο, μεταξύ ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας και ενός άνθρωπου που ζητά βοήθεια για κάποιο σοβαρό προσωπικό θέμα που τον απασχολεί.
Ο/Η σύμβουλός σου ή θεραπευτής σου, μέσα στα πλαίσια της θεραπευτικής σας σχέσης θα προσπαθήσει:
Να ακούσει σωστά αυτά που λες.
Να σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις τα συναισθήματα και τις ανησυχίες σου.
Να σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς σκέφτεσαι και αισθάνεσαι.
Να σε βοηθήσει να εκφράσεις τα συναισθήματά σου με τον δικό σου τρόπο σε ασφαλές περιβάλλον.
Να σε βοηθήσει να βρεις τις δικές σου λύσεις στα θέματα που σε απασχολούν.
Να σε βοηθήσει να αποδεχτείς, ό,τι δεν μπορεί να αλλάξει.
Να σε βοηθήσει να αναγνωρίσεις, ό,τι μπορεί να αλλάξει για σενα και εφόσον θέλεις να το αλλάξεις.
Διαδικασία της ατομικής ψυχολογικής υποστήριξης
Η πρώτη συνέντευξη μπορεί να φαντάζει τρομακτική στην αρχή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για την υποστήριξη. Αν δεν αισθάνεστε ακόμα έτοιμοι για μια δια ζώσης συνεδρία, μην αποθαρρύνεστε. Υπάρχουν μέθοδοι όπως συνεδρίες μέσω e-mail ή μέσω τηλεφώνου ή ακόμα και chat υποστήριξης.
Συνήθως, η επίσκεψη σε έναν σύμβουλο ψυχολόγο ή θεραπευτή, έχει διάρκεια περίπου 45΄- 60΄ λεπτά της ώρας, μια φορά την εβδομάδα, την ίδια μέρα και ώρα κάθε φορά. Μπορεί να έχεις μια συνεδρία την εβδομάδα για ένα συγκεκριμένο διάστημα π.χ. 8-10 εβδομάδες ή μπορεί να έχεις συνεδρίες για όσο διάστημα εσύ και ο/η σύμβουλός σου έχετε συμφωνήσει. Η πρώτη συνεδρία διαρκεί κάπως περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως, οι περισσότερες θεραπευτικές συναντήσεις. Όλα αυτά βέβαια διαφοροποιούνται σύμφωνα, με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ανθρώπου.
Να θυμάστε ότι χρειάζεστε και αξίζετε έναν σύμβουλο που δεν θα ασκεί κανενός είδους κριτική, θα σας κατανοεί βαθιά, θα είναι υπομονετικός και θα προσπαθήσει να σας υποστηρίξει. Έτσι, αν νομίσετε ότι αυτές οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε μήπως πρέπει να ψάξετε για κάποιον που θα σας ικανοποιήσει σε αυτά τα βασικά αιτήματα.
Κάτι που θα πρέπει να υπογραμμιστεί είναι ότι ο ψυχολόγος/σύμβουλός σας, δεν μπορεί από μόνος του να σας βοηθήσει. Η ψυχοθεραπεία είναι μια δουλειά για δύο. Αν πραγματικά θέλετε να βοηθηθείτε, τότε πρώτα πρέπει εσείς να βοηθήσετε τον ψυχολόγο, με το να του δώσετε τις αναγκαίες εκείνες πληροφορίες που θα χρειαστεί για να σας κατανοήσει. Αφήστε ελεύθερα τα συναισθήματά σας και ενημερώστε τον για το πως αισθάνεστε για αυτά.
Δεν χρειάζεται να τα πείτε όλα με την πρώτη φορά, αλλά ωστόσο χρειάζεται να του παρέχετε όλες εκείνες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες ούτως ώστε να κατανοήσει το πρόβλημα και να σας δώσει τις σωστές συμβουλές. Με την υποστήριξη και την εξειδίκευσή του, η ζωή σας και όλα όσα διαδραματίζονται μέσα σε αυτήν, θα γίνουν πιο ξεκάθαρα και πιο κατανοητά, έχοντας έτσι μι ακαλύτερη ποιότητα!
Ομαδική ψυχολογική υποστήριξη
Ένας διαφορετικός τρόπος υποστήριξης από αυτόν της ατομικής, είναι μέσω ομάδων. Η γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει σε μια ομάδα υποστήριξης, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο για εσάς. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι στις ομάδες υποστήριξης επικεντρώνονται μόνο στα αρνητικά πράγματα.
Σε μια ομάδα υποστήριξης, μπορείτε να:
Να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας με άλλους επιζώντες.
Να μάθετε νέους τρόπους, για το πώς θα χειριστείτε τις δύσκολες καταστάσεις.
Συζήτηση σχετικά με τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα που άλλαξαν στη ζωή σας.
Ίσως να μην θέλετε να παρακολουθήσετε μια ομάδα υποστήριξης, γιατί δεν θέλετε να:
Ακούσετε πράγματα τα οποία είναι καταθλιπτικά για εσάς.
Να ακούσετε κάτι τρομακτικό.
Ξοδέψετε όλο σας το χρόνο, μιλώντας για πράγματα αρνητικά.
Μια καλή ομάδα υποστήριξης θα επικεντρωθεί σε πολλά περισσότερα από ότι στα αρνητικά πράγματα. Συνήθως στις ομάδες υποστήριξης οι άνθρωποι γελούν και μοιράζονται την διασκέδαση και τις θετικές εμπειρίες. Οι ομάδες υποστήριξης μπορούν να λειτουργήσουν εμψυχωτικά!
Άτομα που έχουν ενταχθεί σε κάποια ομάδα υποστήριξης, μιλούν για το πως αυτοί αισθάνονται πολύ καλύτερα, μετά τη συνάντηση τους με άλλους επιζώντες της ομάδας. Τα προβλήματα μπορείτε να τα διαχειριστείτε καλύτερα, εάν μιλήσετε με άλλους επιζώντες που σας καταλαβαίνουν!
Εκτός από την συζήτηση και το μοίρασμα συναισθημάτων, χρησιμοποιούνται και άλλα μέσα και τεχνικές όπως ζωγραφιές ατομικές ή ομαδικές, παιχνίδι ρόλων, ασκήσεις χαλάρωσης,κ.λ.π., που διευκολύνουν την προσωπική έκφραση, το μοίρασμα συναισθημάτων, αλλά και την καλλιέργεια αισθήματος αποδοχής, εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ομάδας.
Οι θεραπευτικές ομάδες έχουν 6 – 10 μέλη . Αποτελούνται συνήθως, από άτομα και των δύο φύλων. Συναντιούνται μία φορά την εβδομάδα για δύο ώρες. Εάν έχετε μπει σε κάποια ομάδα υποστήριξης και δεν αισθάνεστε ευχάριστα, δοκιμάστε κάποια άλλη ομάδα. Πρέπει να το αναφέρετε στο άτομο που ηγείται, έτσι ώστε να σας συστήσει κάποια άλλη ομάδα, κατάλληλη για εσάς!
Τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη
Η τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη έχει φανεί τα τελευταία 50 χρόνια να είναι ένα βασικό κομμάτι του τομέα της ψυχικής υγείας. Έχει αποδειχθεί πως είναι ένας αποτελεσματικός και ικανοποιητικός τρόπος ψυχολογικής υποστήριξης. Αποτελεί τον αμέσως πιο άμεσο τρόπο επικοινωνίας από το ραντεβού με έναν ψυχολόγο.
Αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και των αναγκών τους. Γενικότερα, η τηλεφωνική ψυχολογική υποστήριξη χρησιμοποιείται σε αρκετούς τομείς (π.χ. προγράμματα υποστήριξης ανθρωπίνου δυναμικού, ανώνυμοι αλκοολικοί, ψυχολογική - σωματική κακοποίηση κτλ.) για να καλύψει ένα ευρύ φάσμα αναγκών.
Παρακάτω σας παραθέτουμε κάποιους από τους λόγους, όπου κάποιος θα χρησιμοποιήσει αυτήν την υπηρεσια:
Αποτελεί έναν ευέλικτο τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλέσουν από όποιο σημείο του κόσμου και αν βρίσκονται.
Αποτελεί έναν διαθέσιμο τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να έρθουν σε επικοινωνία με έναν ψυχολόγο 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα.
Αποτελεί έναν άνετο και ασφαλή τρόπο υποστήριξης καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να μιλήσουν από τον δικό τους χώρο.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν όσες φορές εκείνοι επιθυμούν. Η ώρα που αφιερώνεται στον κάθε ενδιαφερόμενο μπορεί να διαρκεί εώς και 60 λεπτά.
Αλεξάνδρα Λεονταρίτου
Ψυχολόγος
Διαδικτυακή ψυχολογική υποστήριξη
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη ανάπτυξη του διαδικτύου έχει δημιουργήσει νέες ευκαιρίες στην παραγωγή και διάδοση νέας ιατρικής πληροφορίας. Ωφελούμενοι από αυτήν την εξέλιξη δεν είναι μόνο οι ειδικοί αλλά και το ευρύ κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί για θέματα υγείας. Έρευνες δείχνουν ότι η αναζήτηση στο διαδικτύου πληροφοριών σχετιζομένων με την υγεία είναι από τις πιο διαδεδομένες, ωστόσο οι δυνατότητες του διαδικτύου δεν εξαντλούνται εκεί. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ευρύτατα στο εξωτερικό και για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας όπως η ψυχολογική - συμβουλευτική υποστήριξη.
Η διαδικτυακή ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:
1. Υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail)
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αποτελεί έναν νέο εναλλακτικό τρόπο για να μπορέσει ο ενδιαφερόμενος να έρθει σε επικοινωνία με έναν ψυχολόγο. Πιο συγκεκριμένα ο ενδιαφερόμενος μπορεί να στείλεί ένα e-mail οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας θέλει, ώστε να ζητήσει βοήθεια.
Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ασφαλή πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ο ενδιαφερόμενος θα έχει την δυνατότητα να λάβει μια ολοκληρωμένη και επαγγελματική απάντηση μέσα σε 0-48 ώρες. Επίσης, αυτή η μέθοδος αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο για όσους δεν θέλουν, δεν νιώθουν την οικειότητα ή δεν έχουν την δυνατότητα να έρθουν διαφορετικά σε άμεση επαφή με κάποιον ψυχολόγο.
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προσφέρει άνεση, ανωνυμία, ασφάλεια καθώς επίσης τον χρόνο που θέλει ή μπορεί να διαθέσει ο ενδιαφερόμενος. Αυτός ο τρόπος διαδικτυακής υποστήριξης μπορεί να φανεί αρκετά βοηθητικός σε κάποιους από τους ενδιαφερόμενους. Τελος, σας δίνετε η ευκαιρία, με την εξέλιξη της σχέσης που θα έχετε αποκτήσει με τον ψυχολόγο, να ανατρέξετε σε παλαιότερα e-mail σας και να διαπιστώσετε την πρόοδό σας, κάτι το οποίο θα έχει θετικό αντίκρισμα στην αυτοπεποίθησή σας.
2. Υποστήριξη μέσω ζωντανής διαδικτυακής συνομιλίας (live chat)
Η ψυχολογική υποστήριξη μέσω ζωντανής διαδικτυακής συνομιλίας αποτελεί έναν νέο, εναλλακτικό τρόπο επικοινωνίας με έναν ψυχολόγο προσφέροντας την άνεση στον ενδιαφερόμενο να μιλήσει από όπου πραγματικά μπορεί να βρίσκεται.
Αυτή η μέθοδος ψυχολογικής υποστήριξης προσφέρει ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες με την ψυχολογική υποστήριξη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με την διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση η συνομιλία γίνεται ζωντανά και δίνει την αίσθηση μιας πιο προσωπικής συζήτησης, κάτι το οποίο συμβάλλει στην μεγαλύτερη ελευθερία εκδήλωσης συναισθημάτων, σκέψεων, προβληματισμών.
3. Υποστήριξη μέσω Forum
Στο εξωτερικό έχουν δημιουργηθεί ειδικά Forum, που είναι κατηγοριοποιημένα ανάλογα με το αν κάποιος είναι ασθενής η όχι, με τον τύπο του καρκίνου κ.α. και με την εποπτεία ψυχολόγων ή ειδικών της ψυχικής υγείας, γίνονται συζητήσεις που έχουν σαν στόχο την εξωτερίκευση των συναισθημάτων. Μέσα από αυτά τα Forum ο ρόλος των ειδικών είναι καθαρά συμβουλευτικός και καθοδηγητικός. Η οργάνωση ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ήδη έχει δημιουργήσει, το δικό της forum όπου πολλοί άνθρωποι κάνουν συζητήσεις και μοιράζονται τις εμπειρίες τους.
Αλεξάνδρα Λεονταρίτου
Ψυχολόγος
Source : http://www.agsavvas-hosp.gr/psychosocial-support/psyho-voithia
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Κλινική για τοξικομανείς από υπερ-πληροφόρηση
Ελβετία: μια κλινική σε ένα μουσείο θεραπεύει τους τοξικομανείς από υπερ-πληροφόρηση.
Υπόθεση Στρως Καν, ελληνική κρίση του χρέους, πόλεμος στη Λιβύη, τα πακέτα λιτότητας ... Ο υπερβολικός αριθμός πληροφοριών μπορεί να σας αρρωστήσει. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται θεραπεία. Αυτό είναι το θέμα μιας ασυνήθιστης έκθεσης στο Μουσείο της Επικοινωνίας της Βέρνης, η οποία προσφέρει μια κλινική στους επισκέπτες για να τους θεραπεύσει.
Μόλις μπαίνει ο επισκέπτης, ανακαλύπτει σε ένα μακρύ δωμάτιο ημιβυθισμένο στο σκοτάδι 12.000 βιβλία στοιβαγμένα σε ράφια. Σύμφωνα με τα λόγια της παράστασης, αν όλοι οι κάτοικοι της Γης συμμετείχαν στην επεξεργασία των δεδομένων που δημοσιεύονται στον κόσμο, θα έπρεπε ο καθένας να διαβάσει περίπου 12.000 βιβλία ημερησίως.
«Βασικά η επικοινωνία είναι κάτι το σημαντικό, κάτι που χαροποίει, αλλά σήμερα υπάρχει πλημμύρισμα πληροφοριών», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Jacqueline Strauss, διευθύντρια του Μουσείου της Επικοινωνίας,.
Προσθέτει: «Μπορούμε να το συγκρίνουμε με το φαγητό. Μπορείτε να φάτε πάρα πολύ, μπορείτε να τρώτε πάντα το ίδιο (...), βλάπτει, αλλά αν έχουμε ισορροπημένη διατροφή είναι υγιή, δίνει χαρά, αισθάνεται κανείς άνετος».
Σύμφωνα με τους ειδικούς του Πανεπιστήμιου της Βέρνης που συμμετέχουν στην έκθεση, ένας άνθρωπος μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο 350 σελίδων σε μια μέρα, αν συγκεντρώνεται και δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει.
Αλλά ο όγκος των πληροφοριών και των μηνυμάτων που εκπέμπονται σήμερα σε όλο τον κόσμο μέσω του Διαδικτύου, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλέφωνου, τύπου, ραδιόφωνου ή τηλεόρασης είναι περίπου 7.355 δισεκατομμύρια gigabytes, ήτοι δισεκατομμύρια βιβλία.
Αντιμέτωποι με αυτή την πλημμύρα πληροφοριών, «υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, υπάρχει κάποιος κίνδυνος, όπως το burn-out», σημειώνει η κ. Strauss, υπογραμμίζοντας ότι εάν το πρόσωπο παρακολουθείται, μπορεί να αποφευχθεί η νόσος.
Η κλινική της επικοινωνίας που στήθηκε σε αυτή την έκθεση έχει ως στόχο να προωθήσει πριν από όλα την «ευαισθητοποίηση» του κόσμου.
Σε μια τηλεόραση, στην είσοδο της κλινικής, μια γυναίκα φωνάζει στους επισκέπτες: «οι διαφημίσεις στριμώχνονται μέσα στα γραμματοκιβώτια μας», «τα spam φράζουν την ηλεκτρονική αλληλογραφία μας» και «το καλώδιο μας προσφέρει 200 κανάλια τηλεόρασης».
Ρωτάει: «Στρεσαριστήκατε, είστε κορεσμένος, εξαντλημένος;».
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο επισκέπτης καλείται να επισκεφθεί το «δωμάτιο του check-up», όπου θα απαντήσει σε ένα ερωτηματολόγιο για τον προσδιορισμό του Προσωπικού Δείκτη Επικοινωνίας του (ΠΔΕ, PCI) και για να του παρασχεθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Με τον ΠΔΕ στο χέρι, ο επισκέπτης ακολουθεί τους δέκα εκπαιδευτές που του προσδιορίζουν σε ποια πόρτα να μετακινηθεί. Η πράσινη πόρτα αφορά εκείνους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Η κίτρινη πόρτα εκείνους που είναι μόνο ελαφρώς διαταραγμένοι από τα κύματα των πληροφοριών και των e-mails, και παρέχει πρόσβαση σε ένα χώρο όπου μπορεί κανείς να συμβουλευτεί πώς να ταξινομήσει το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του.
Για τους πραγματικούς «άρρωστους», υπάρχουν δύο πιο εντατικές θεραπείες: η κόκκινη πόρτα που παρέχει πρόσβαση στην «αίθουσα διαλογισμού», που ονομάζεται επίσης «εσωτερικό φως». Άνετα καθισμένος σε μαύρα μαξιλάρια, χαλαρώνει ο επισκέπτης, ένα κόκκινο φως αναγκάζοντάς τον να κλείσει τα μάτια του, ενώ μια γυναικεία φωνή τον καλεί να χαλαρώσει.
Το πορτοκαλί δωμάτιο, που ονομάζεται «φόρμουλα ισορροπία», προσφέρει μια βόλτα στη φύση, με ξύλινα τείχη από σανίδες και πέτρες στο έδαφος. Ο επισκέπτης μπορεί να τις πάρει, να τις στοιβάζει, να γράψει σε αυτά η να ακούσει τον ήχο ενός ρυακιού και πουλιά.
Στο τέλος της διαδρομής, ένα ΑΤΜ μοιράζει ένα φάρμακο στους επισκέπτες, την «Επικοινοκαϊνη» του οποίου το εγχειρίδιο συνοψίζει τις βασικές συμβουλές που εξέδωσε η έκθεση. Για τους αληθινούς τοξικομανείς της υπερ-πληροφόρησης, η κλινική προσφέρει μια on-line υποστήριξη από τον ιστοτόπο www.facebook.com/ svanbelkom.
Αλλά προπαντός, υπογραμμίζει η διευθύντρια του μουσείου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «δεν ήμαστε μόνο θύματα, ήμαστε και ένοχοι», διότι «ο καθένας παράγει πληροφορίες».
Έκθεση «Προσοχή: βλάπτει η επικοινωνία», Μουσείο της Επικοινωνίας της Βέρνης (www.mfk.ch) μέχρι τις 15 Ιουλίου 2012.
Ιστοσελίδα του Μουσείου της Επικοινωνίας της Βέρνης
Πηγή: Le Point
Υπόθεση Στρως Καν, ελληνική κρίση του χρέους, πόλεμος στη Λιβύη, τα πακέτα λιτότητας ... Ο υπερβολικός αριθμός πληροφοριών μπορεί να σας αρρωστήσει. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται θεραπεία. Αυτό είναι το θέμα μιας ασυνήθιστης έκθεσης στο Μουσείο της Επικοινωνίας της Βέρνης, η οποία προσφέρει μια κλινική στους επισκέπτες για να τους θεραπεύσει.
Μόλις μπαίνει ο επισκέπτης, ανακαλύπτει σε ένα μακρύ δωμάτιο ημιβυθισμένο στο σκοτάδι 12.000 βιβλία στοιβαγμένα σε ράφια. Σύμφωνα με τα λόγια της παράστασης, αν όλοι οι κάτοικοι της Γης συμμετείχαν στην επεξεργασία των δεδομένων που δημοσιεύονται στον κόσμο, θα έπρεπε ο καθένας να διαβάσει περίπου 12.000 βιβλία ημερησίως.
«Βασικά η επικοινωνία είναι κάτι το σημαντικό, κάτι που χαροποίει, αλλά σήμερα υπάρχει πλημμύρισμα πληροφοριών», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Jacqueline Strauss, διευθύντρια του Μουσείου της Επικοινωνίας,.
Προσθέτει: «Μπορούμε να το συγκρίνουμε με το φαγητό. Μπορείτε να φάτε πάρα πολύ, μπορείτε να τρώτε πάντα το ίδιο (...), βλάπτει, αλλά αν έχουμε ισορροπημένη διατροφή είναι υγιή, δίνει χαρά, αισθάνεται κανείς άνετος».
Σύμφωνα με τους ειδικούς του Πανεπιστήμιου της Βέρνης που συμμετέχουν στην έκθεση, ένας άνθρωπος μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο 350 σελίδων σε μια μέρα, αν συγκεντρώνεται και δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει.
Αλλά ο όγκος των πληροφοριών και των μηνυμάτων που εκπέμπονται σήμερα σε όλο τον κόσμο μέσω του Διαδικτύου, του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλέφωνου, τύπου, ραδιόφωνου ή τηλεόρασης είναι περίπου 7.355 δισεκατομμύρια gigabytes, ήτοι δισεκατομμύρια βιβλία.
Αντιμέτωποι με αυτή την πλημμύρα πληροφοριών, «υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, υπάρχει κάποιος κίνδυνος, όπως το burn-out», σημειώνει η κ. Strauss, υπογραμμίζοντας ότι εάν το πρόσωπο παρακολουθείται, μπορεί να αποφευχθεί η νόσος.
Η κλινική της επικοινωνίας που στήθηκε σε αυτή την έκθεση έχει ως στόχο να προωθήσει πριν από όλα την «ευαισθητοποίηση» του κόσμου.
Σε μια τηλεόραση, στην είσοδο της κλινικής, μια γυναίκα φωνάζει στους επισκέπτες: «οι διαφημίσεις στριμώχνονται μέσα στα γραμματοκιβώτια μας», «τα spam φράζουν την ηλεκτρονική αλληλογραφία μας» και «το καλώδιο μας προσφέρει 200 κανάλια τηλεόρασης».
Ρωτάει: «Στρεσαριστήκατε, είστε κορεσμένος, εξαντλημένος;».
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο επισκέπτης καλείται να επισκεφθεί το «δωμάτιο του check-up», όπου θα απαντήσει σε ένα ερωτηματολόγιο για τον προσδιορισμό του Προσωπικού Δείκτη Επικοινωνίας του (ΠΔΕ, PCI) και για να του παρασχεθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Με τον ΠΔΕ στο χέρι, ο επισκέπτης ακολουθεί τους δέκα εκπαιδευτές που του προσδιορίζουν σε ποια πόρτα να μετακινηθεί. Η πράσινη πόρτα αφορά εκείνους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Η κίτρινη πόρτα εκείνους που είναι μόνο ελαφρώς διαταραγμένοι από τα κύματα των πληροφοριών και των e-mails, και παρέχει πρόσβαση σε ένα χώρο όπου μπορεί κανείς να συμβουλευτεί πώς να ταξινομήσει το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του.
Για τους πραγματικούς «άρρωστους», υπάρχουν δύο πιο εντατικές θεραπείες: η κόκκινη πόρτα που παρέχει πρόσβαση στην «αίθουσα διαλογισμού», που ονομάζεται επίσης «εσωτερικό φως». Άνετα καθισμένος σε μαύρα μαξιλάρια, χαλαρώνει ο επισκέπτης, ένα κόκκινο φως αναγκάζοντάς τον να κλείσει τα μάτια του, ενώ μια γυναικεία φωνή τον καλεί να χαλαρώσει.
Το πορτοκαλί δωμάτιο, που ονομάζεται «φόρμουλα ισορροπία», προσφέρει μια βόλτα στη φύση, με ξύλινα τείχη από σανίδες και πέτρες στο έδαφος. Ο επισκέπτης μπορεί να τις πάρει, να τις στοιβάζει, να γράψει σε αυτά η να ακούσει τον ήχο ενός ρυακιού και πουλιά.
Στο τέλος της διαδρομής, ένα ΑΤΜ μοιράζει ένα φάρμακο στους επισκέπτες, την «Επικοινοκαϊνη» του οποίου το εγχειρίδιο συνοψίζει τις βασικές συμβουλές που εξέδωσε η έκθεση. Για τους αληθινούς τοξικομανείς της υπερ-πληροφόρησης, η κλινική προσφέρει μια on-line υποστήριξη από τον ιστοτόπο www.facebook.com/ svanbelkom.
Αλλά προπαντός, υπογραμμίζει η διευθύντρια του μουσείου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «δεν ήμαστε μόνο θύματα, ήμαστε και ένοχοι», διότι «ο καθένας παράγει πληροφορίες».
Έκθεση «Προσοχή: βλάπτει η επικοινωνία», Μουσείο της Επικοινωνίας της Βέρνης (www.mfk.ch) μέχρι τις 15 Ιουλίου 2012.
Ιστοσελίδα του Μουσείου της Επικοινωνίας της Βέρνης
Πηγή: Le Point
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Πόσο κοστίζει η παραγωγή ενός φαρμάκου
Μήπως ισχύει με τα φάρμακα ό,τι και με τα λαχανικά; Από τον παραγωγό μέχρι τον καταναλωτή η τιμή ανεβαίνει κι ανεβαίνει; Περίπου έτσι. Μόνον που ενα πακέτο με 30 ταμπλέτες μπορεί να αποφέρει στην εταιρεία που το παράγει κέρδος πάνω από 3.000%! Γίνεται; Και όμως γίνεται!
Η διεθνής μελέτη για το πραγματικό κόστος των φαρμάκων του Girish Malhotra προέδρου του οργανισμού EPCOT International (ο πλέον κυρίαρχος οργανισμός των ΗΠΑ σε θέματα φαρμακοβιομηχανίας) και η τελευταία προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ε.Ε., αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύει σήμερα η «Κ.Ε.», λύνουν αρκετές απορίες... δυστυχώς.
Αυτό που προκύπτει από την έκθεση της Ε.Ε. είναι ότι οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες ξοδεύουν περισσότερα για την προώθηση ενός φαρμάκου απ' ό,τι για την έρευνα μιας νέας δραστικής ουσίας και την ανάπτυξη ενός σκευάσματος.
Παίρνουμε το παράδειγμα του φαρμάκου των 80 ευρώ, ενός αντικαταθλιπτικού που συνταγογραφείται ευρέως στη χώρα μας με τη μορφή ταμπλετών και παρασκευάζεται από εργοστάσιο των ΗΠΑ. Η δραστική του ουσία είναι η ΑΡΙ 2-Benzhy-drylsuflinyl acetamide.
Το εργοστασιακό κόστος της ουσίας είναι 8,34 δολάρια το κιλό. Πουλιέται 30,16 δολάρια το κιλό, με το ποσοστό κέρδους για τον προμηθευτή της πρώτης ύλης να ανέρχεται στο 40%. Οταν αυτή η δραστική ουσία μετατρέπεται σε ταμπλέτες για να πουληθεί στο κοινό, η τιμή της φτάνει τα 210,65 δολάρια το κιλό. Οι ταμπλέτες φαρμάκων συσκευάζονται και πωλούνται ανά μονάδες και όχι ανά βάρος, οπότε καταλαβαίνει κανείς το πρώτο μεγάλο σκαλοπάτι της αισχροκέρδειας.
Πόσο όμως κοστίζει η κατασκευή μιας ταμπλέτας με τη συγκεκριμένη ουσία; Σύμφωνα με τον Malhotra, μία ταμπλέτα 200 mg κοστίζει μόλις 0,0076 δολ. Το κουτί του συγκεκριμένου φαρμάκου κυκλοφορεί με 30 ταμπλέτες μέσα, δηλαδή κόστος παρασκευής 1,581 δολ. Στη χονδρική το συγκεκριμένο φάρμακο στη χώρα μας πωλείται περίπου 55,09 ευρώ (Δελτίο Τιμών 2010). Με θεωρητική αντιστοιχία 1 ευρώ=1 δολάριο, το κέρδος της φαρμακοβιομηχανίας που το παράγει ανέρχεται σε 3.384,50% για κάθε κουτί! Φυσικά το κέρδος είναι μεγαλύτερο καθώς η αντιστοιχία ευρώ και δολαρίου που θέσαμε είναι θεωρητική.
Το μεγάλο «παιχνίδι» παίζεται με τα φάρμακα της κατηγορίας blockbuster. Είναι τα αγαπημένα φάρμακα των βιομηχανιών, καθώς το ετήσιο κέρδος τους ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο δολάρια!
Για να παραχθεί το συγκεκριμένο φάρμακο που αναφέραμε παραπάνω και το οποίο στη χονδρική πωλείται 55 ευρώ και κάτι -ανήκει στην κατηγορία blockbuster- απαιτούνται ετησίως 25.000 κιλά δραστικής ουσίας.
Σύμφωνα με το εργοστασιακό κόστος παρασκευής της δραστικής ουσίας (ΑΡΙ) και κατασκευής ταμπλετών, η παρασκευή 200 mg δραστικής ουσίας του συγκεκριμένου σκευάσματος είναι 0,0076 δολ. και το κόστος παρασκευής μιας ταμπλέτας είναι 0,0527 δολ.
Σε περίπτωση που η φαρμακοβιομηχανία αναθέσει μέσω υπεργολαβίας την παρασκευή πρώτης ύλης, μαζί με τους μεσάζοντες-συσκευαστές για το συγκεκριμένο φάρμακο που αποφέρει έσοδα 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, το κόστος που η εταιρεία πληρώνει στον κατασκευαστή-υπεργολάβο είναι 770.000 δολάρια και στους μεσάζοντες-κατασκευαστές 5.300.000 δολάρια! Το κέρδος, λοιπόν, για την φαρμακοβιομηχανία φτάνει τα 993.930.000 δολάρια!!
Για τα γενόσημα, τα κέρδη είναι ακόμη μεγαλύτερα. Για τζίρο 1 δισ. δολάρια από φάρμακο ταμπλέτας 200 mg, χρειάζονται 25.000 κιλά δραστικής ουσίας. Για τζίρο 1 δισ. δολάρια από φάρμακο γενόσημο ταμπλέτας 1 mg απαιτούνται μόλις 125 κιλά δραστικής ουσίας.
«Συγκρινόμενο με το ποσοστό κέρδους φαρμακείων και φαρμακαποθηκών, το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών φαντάζει κολοσσιαίο. Σύμφωνα με τα σύγχρονα διεθνή δεδομένα, αυτό είναι που κατατρώει τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων. Ακόμη και η υπερσυνταγογράφηση σαν παθογένεια σε υπερκοστολογημένα φάρμακα ζημιώνει πολύ περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία από το να γινόταν σε ορθολογικώς κοστολογημένα στην εργοστασιακή τους τιμή», επισημαίνει ο φαρμακοποιός Γιάννης Δαγρές, μέλος του δ.σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής.
Τι λέει όμως γι' αυτό η τελευταία και πιο πρόσφατη μελέτη της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Την περίοδο 2000-2007 οι εταιρείες πρωτοτύπων φαρμάκων ξόδεψαν κατά μέσον όρο 17% του συνολικού τους τζίρου από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για «Ερευνα και Ανάπτυξη». Από αυτό, όμως, μόνον το 1,5% είναι πραγματική πρωτογενής έρευνα. Ενα 15,5% δόθηκε για προκλινικές μελέτες και μετακλινικά τεστ, η συμβολή των οποίων στην έρευνα, με τον τρόπο που ορισμένες φορές γίνεται σήμερα, προβληματίζει σοβαρά.
«Τα πρωτότυπα φάρμακα δεν ενσωματώνουν παρά αμελητέα υπεραξία σε έρευνα σχετιζόμενη με τις φαρμακοβιομηχανίες. Αυτό αδυνατεί να δικαιολογήσει τις τιμές που ζητούνται από τις ξένες εταιρείες. Αυτό το θέμα έχει προεκτάσεις. Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι τα φαρμακεία με κλάσμα μόλις του κέρδους των ξένων εταιρειών απασχολούν στην Ελλάδα σχεδόν τριπλάσιους εργαζόμενους από αυτές», αναφέρει ο Γ. Δαγρές.
Το εντυπωσιακό είναι ότι σε έξοδα μάρκετινγκ και προώθησης (οι γνωστές «χορηγίες») ξοδεύθηκε το 23% του συνολικού τζίρου, δηλαδή 15 φορές περισσότερα χρήματα απ' όσα δόθηκαν για έρευνα! Ισως αυτό να εξηγεί το γιατί από το 1991 έως και το 2007 (στοιχεία Ε.Ε.) έχει μειωθεί αισθητά η παραγωγή νέων πρωτότυπων φαρμάκων.
Είναι πασιφανές λοιπόν πως η συνήθης δικαιολογία για «υψηλά έξοδα σε έρευνα και ανάπτυξη» που επικαλούνται οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες για να στηρίξουν την υψηλή κοστολόγηση των φαρμάκων διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον προσχηματική...
Source : enet.gr
Η διεθνής μελέτη για το πραγματικό κόστος των φαρμάκων του Girish Malhotra προέδρου του οργανισμού EPCOT International (ο πλέον κυρίαρχος οργανισμός των ΗΠΑ σε θέματα φαρμακοβιομηχανίας) και η τελευταία προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ε.Ε., αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύει σήμερα η «Κ.Ε.», λύνουν αρκετές απορίες... δυστυχώς.
Αυτό που προκύπτει από την έκθεση της Ε.Ε. είναι ότι οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες ξοδεύουν περισσότερα για την προώθηση ενός φαρμάκου απ' ό,τι για την έρευνα μιας νέας δραστικής ουσίας και την ανάπτυξη ενός σκευάσματος.
Παίρνουμε το παράδειγμα του φαρμάκου των 80 ευρώ, ενός αντικαταθλιπτικού που συνταγογραφείται ευρέως στη χώρα μας με τη μορφή ταμπλετών και παρασκευάζεται από εργοστάσιο των ΗΠΑ. Η δραστική του ουσία είναι η ΑΡΙ 2-Benzhy-drylsuflinyl acetamide.
Το εργοστασιακό κόστος της ουσίας είναι 8,34 δολάρια το κιλό. Πουλιέται 30,16 δολάρια το κιλό, με το ποσοστό κέρδους για τον προμηθευτή της πρώτης ύλης να ανέρχεται στο 40%. Οταν αυτή η δραστική ουσία μετατρέπεται σε ταμπλέτες για να πουληθεί στο κοινό, η τιμή της φτάνει τα 210,65 δολάρια το κιλό. Οι ταμπλέτες φαρμάκων συσκευάζονται και πωλούνται ανά μονάδες και όχι ανά βάρος, οπότε καταλαβαίνει κανείς το πρώτο μεγάλο σκαλοπάτι της αισχροκέρδειας.
Πόσο όμως κοστίζει η κατασκευή μιας ταμπλέτας με τη συγκεκριμένη ουσία; Σύμφωνα με τον Malhotra, μία ταμπλέτα 200 mg κοστίζει μόλις 0,0076 δολ. Το κουτί του συγκεκριμένου φαρμάκου κυκλοφορεί με 30 ταμπλέτες μέσα, δηλαδή κόστος παρασκευής 1,581 δολ. Στη χονδρική το συγκεκριμένο φάρμακο στη χώρα μας πωλείται περίπου 55,09 ευρώ (Δελτίο Τιμών 2010). Με θεωρητική αντιστοιχία 1 ευρώ=1 δολάριο, το κέρδος της φαρμακοβιομηχανίας που το παράγει ανέρχεται σε 3.384,50% για κάθε κουτί! Φυσικά το κέρδος είναι μεγαλύτερο καθώς η αντιστοιχία ευρώ και δολαρίου που θέσαμε είναι θεωρητική.
Το μεγάλο «παιχνίδι» παίζεται με τα φάρμακα της κατηγορίας blockbuster. Είναι τα αγαπημένα φάρμακα των βιομηχανιών, καθώς το ετήσιο κέρδος τους ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο δολάρια!
Για να παραχθεί το συγκεκριμένο φάρμακο που αναφέραμε παραπάνω και το οποίο στη χονδρική πωλείται 55 ευρώ και κάτι -ανήκει στην κατηγορία blockbuster- απαιτούνται ετησίως 25.000 κιλά δραστικής ουσίας.
Σύμφωνα με το εργοστασιακό κόστος παρασκευής της δραστικής ουσίας (ΑΡΙ) και κατασκευής ταμπλετών, η παρασκευή 200 mg δραστικής ουσίας του συγκεκριμένου σκευάσματος είναι 0,0076 δολ. και το κόστος παρασκευής μιας ταμπλέτας είναι 0,0527 δολ.
Σε περίπτωση που η φαρμακοβιομηχανία αναθέσει μέσω υπεργολαβίας την παρασκευή πρώτης ύλης, μαζί με τους μεσάζοντες-συσκευαστές για το συγκεκριμένο φάρμακο που αποφέρει έσοδα 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, το κόστος που η εταιρεία πληρώνει στον κατασκευαστή-υπεργολάβο είναι 770.000 δολάρια και στους μεσάζοντες-κατασκευαστές 5.300.000 δολάρια! Το κέρδος, λοιπόν, για την φαρμακοβιομηχανία φτάνει τα 993.930.000 δολάρια!!
Για τα γενόσημα, τα κέρδη είναι ακόμη μεγαλύτερα. Για τζίρο 1 δισ. δολάρια από φάρμακο ταμπλέτας 200 mg, χρειάζονται 25.000 κιλά δραστικής ουσίας. Για τζίρο 1 δισ. δολάρια από φάρμακο γενόσημο ταμπλέτας 1 mg απαιτούνται μόλις 125 κιλά δραστικής ουσίας.
«Συγκρινόμενο με το ποσοστό κέρδους φαρμακείων και φαρμακαποθηκών, το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών φαντάζει κολοσσιαίο. Σύμφωνα με τα σύγχρονα διεθνή δεδομένα, αυτό είναι που κατατρώει τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων. Ακόμη και η υπερσυνταγογράφηση σαν παθογένεια σε υπερκοστολογημένα φάρμακα ζημιώνει πολύ περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία από το να γινόταν σε ορθολογικώς κοστολογημένα στην εργοστασιακή τους τιμή», επισημαίνει ο φαρμακοποιός Γιάννης Δαγρές, μέλος του δ.σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής.
Τι λέει όμως γι' αυτό η τελευταία και πιο πρόσφατη μελέτη της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Την περίοδο 2000-2007 οι εταιρείες πρωτοτύπων φαρμάκων ξόδεψαν κατά μέσον όρο 17% του συνολικού τους τζίρου από τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για «Ερευνα και Ανάπτυξη». Από αυτό, όμως, μόνον το 1,5% είναι πραγματική πρωτογενής έρευνα. Ενα 15,5% δόθηκε για προκλινικές μελέτες και μετακλινικά τεστ, η συμβολή των οποίων στην έρευνα, με τον τρόπο που ορισμένες φορές γίνεται σήμερα, προβληματίζει σοβαρά.
«Τα πρωτότυπα φάρμακα δεν ενσωματώνουν παρά αμελητέα υπεραξία σε έρευνα σχετιζόμενη με τις φαρμακοβιομηχανίες. Αυτό αδυνατεί να δικαιολογήσει τις τιμές που ζητούνται από τις ξένες εταιρείες. Αυτό το θέμα έχει προεκτάσεις. Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι τα φαρμακεία με κλάσμα μόλις του κέρδους των ξένων εταιρειών απασχολούν στην Ελλάδα σχεδόν τριπλάσιους εργαζόμενους από αυτές», αναφέρει ο Γ. Δαγρές.
Το εντυπωσιακό είναι ότι σε έξοδα μάρκετινγκ και προώθησης (οι γνωστές «χορηγίες») ξοδεύθηκε το 23% του συνολικού τζίρου, δηλαδή 15 φορές περισσότερα χρήματα απ' όσα δόθηκαν για έρευνα! Ισως αυτό να εξηγεί το γιατί από το 1991 έως και το 2007 (στοιχεία Ε.Ε.) έχει μειωθεί αισθητά η παραγωγή νέων πρωτότυπων φαρμάκων.
Είναι πασιφανές λοιπόν πως η συνήθης δικαιολογία για «υψηλά έξοδα σε έρευνα και ανάπτυξη» που επικαλούνται οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες για να στηρίξουν την υψηλή κοστολόγηση των φαρμάκων διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον προσχηματική...
Source : enet.gr
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
Πολυεθνικές πωλούν στην Ελλάδα ακριβότερα
Είναι ένα χάσμα που διατηρείται εδώ και χρόνια. Ιδια προϊόντα, από κοινούς παραγωγούς, με διαφορετικές τιμές στα ράφια των ευρωπαϊκών σούπερ μάρκετ. Τιμοληψίες των τελευταίων τριών ετών δείχνουν ότι οι έλληνες καταναλωτές πληρώνουν συνήθως πιο ακριβά για τα ίδια είδη, παρά τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης εξαιτίας των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις.
Ερευνα των «ΝΕΩΝ» σε σούπερ μάρκετ της Ελλάδας και του εξωτερικού δείχνει ότι το ίδιο μπουκάλι σαμπουάν είναι κατά 34% πιο ακριβό στη χώρα μας σε σχέση με την Ισπανία. Για ένα κουτί ρύζι ίδιας μάρκας πληρώνουμε 2,24 ευρώ, ενώ στο Βέλγιο η τιμή είναι 1,73 ευρώ. Πιο ακριβό στην Ελλάδα κατά 16,8% είναι και ένα μπουκάλι αναψυκτικού 500 ml σε σύγκριση με την Ισπανία. Από την καταγραφή των τιμών φαίνεται ότι η Ισπανία είναι πιο φτηνή στα περισσότερα προϊόντα, από αναψυκτικά και τρόφιμα μέχρι είδη υγιεινής. Χαμηλότερες τιμές όμως υπάρχουν και στη Βρετανία, τη Σουηδία και το Βέλγιο.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, εποπτικές αρχές και καταναλωτικές οργανώσεις, οι υψηλοί συντελεστές φορολογίας στην Ελλάδα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που ευθύνεται για την κλιμάκωση των τιμών.
Η ελληνική αγορά παραμένει μη ανταγωνιστική, με λίγες πολυεθνικές να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο σε ορισμένους κλάδους της. Στρεβλές εταιρικές πρακτικές, κόστος μεταφοράς, αλλά και τα κατάλοιπα των προς τα πάνω στρογγυλοποιήσεων που προκάλεσε η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ οδηγούν συχνά τα προϊόντα με αυξημένη τιμή στα ράφια των ελληνικών σούπερ μάρκετ. Η κερδοσκοπία μεσαζόντων στην αλυσίδα διανομής ή εταιρειών που παρασκευάζουν τα προϊόντα διευκολύνεται στη χώρα μας από την ανελαστικότητα της ζήτησης και την έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης από μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού.
Αδυναμίες που φαίνεται να συντηρούνται με το πέρασμα των ετών. Το 2008 το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών είχε πραγματοποιήσει αντίστοιχη έρευνα σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες. Τότε είχε διαπιστώσει ότι κάποια προϊόντα πωλούνταν έως και 70% ακριβότερα στην Ελλάδα. Για μια οδοντόκρεμα Colgate ο έλληνας καταναλωτής πλήρωνε 20,40% περισσότερο από έναν Ισπανό και 47,5% από έναν Βέλγο. Ενα λίτρο φρέσκο γάλα κόστιζε 1,38 ευρώ στην Ελλάδα, ενώ στις άλλες χώρες της έρευνας (Βέλγιο, Αυστρία, Γαλλία, Ισπανία) η τιμή του κυμαινόταν στα 0,99 - 1,1 ευρώ. Αυτά τα στοιχεία είχαν κατατεθεί τότε στο υπουργείο Ανάπτυξης προκειμένου να ρυθμιστούν οι ανισότητες.
Εναν χρόνο αργότερα το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ασχολήθηκε ξανά με το ίδιο ζήτημα συγκρίνοντας τιμές σε προϊόντα της ίδιας αλυσίδας σούπερ μάρκετ σε Θεσσαλονίκη και Βερολίνο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν διαφορετικά. Από τα 117 που συγκρίθηκαν μόλις τρία είχαν την ίδια τιμή. Στην Ελλάδα 15 προϊόντα ήταν φθηνότερα, ενώ 99 ακριβότερα. Για να αγοραστούν όλα τα καταναλωτικά αγαθά της λίστας που είχε συντάξει η οργάνωση θα πλήρωνε κάποιος 328 ευρώ στην Ελλάδα και 243 στη Γερμανία. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε το 2010. Σε σχετική έρευνα που είχαν δημοσιεύσει τότε «ΤΑ ΝΕΑ», οι Ελληνες αγόραζαν κατά 51% πιο ακριβά την ίδια συσκευασία δημητριακών σε σχέση με τους Βρετανούς. Η χώρα μας είχε τον υψηλότερο ΦΠΑ για τα τρόφιμα, όταν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη ο αντίστοιχος συντελεστής δεν ήταν καν διψήφιος. Στη Γερμανία ήταν 7%, στη Γαλλία 5,5% και στη Σλοβενία 8,5%.
ΡΗΤΡΕΣ. Η ψαλίδα των τιμών οφείλεται ώς έναν βαθμό σύμφωνα με στελέχη της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις ρήτρες απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών που επιβάλλουν πολυεθνικές εταιρείες στους λιανεμπόρους. Οπως εξηγεί ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, όταν ορισμένες πολυεθνικές που διαθέτουν πολλούς κωδικούς προϊόντων αντιληφθούν ότι από κάποιον έμπορο γίνεται παράλληλη εισαγωγή σε μεγάλη ποσότητα, τού δημιουργούν προβλήματα. Οι παράλληλες εισαγωγές μπορεί να εξασφαλίσουν ένα είδος σε χαμηλότερη τιμή για τον έμπορο, ωστόσο δεν είναι σταθερές. Δεν υπάρχει σε αυτές διαρκής ροή προϊόντων, την οποία μπορούν να εγγυηθούν οι πολυεθνικές αλλά σε μεγαλύτερη τιμή. Εκμεταλλευόμενες την αδυναμία της παράλληλης αγοράς, ορισμένες πολυεθνικές απειλούν έμμεσα τους λιανεμπόρους ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν τα προϊόντα τους στο ράφι αν δεν εισάγουν μόνο από αυτούς. Στέλεχος της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναφέρει ότι παλιότερα αυτή η «έμμεση απειλή» υπήρχε ως ρήτρα στις συμβάσεις ανάμεσα σε λιανεμπόρους και πολυεθνικές, κατά παράβαση της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Σήμερα, αν και δεν έχει διαπιστωθεί κάτι αντίστοιχο, οι τιμές δεν έχουν μειωθεί και δεν αποκλείεται αυτές οι συμφωνίες να συνεχίζουν να υπάρχουν στην αγορά αλλά να μην είναι καταγεγραμμένες σε συμβάσεις.
«Ο καθορισμός ή η προσπάθεια καθορισμού των τιμών είναι τόσο διαδεδομένος, που σχεδόν έχει απενοχοποιηθεί στη συνείδηση των οικονομικών παραγόντων της χώρας. Κι αυτό, παρότι, εξ ορισμού ο καθορισμός των τιμών είναι συνώνυμος της ακύρωσης κάθε έννοιας ανταγωνισμού. Γιατί με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται οι τιμές να είναι υψηλές, αλλά και συγχρόνως απαλλαγμένες από τον κίνδυνο ανταγωνιστικών πιέσεων, εφόσον ο καθορισμός τους αποκλείει την ύπαρξη χαμηλότερης τιμής στην αγορά», λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Δημήτριος Κυριτσάκης.
ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ. Πέρα από τις εταιρείες όμως και τους εμπόρους, μερίδιο ευθύνης για την ακρίβεια έχουν και οι καταναλωτές. «Υπάρχουν πολυεθνικές που θεωρούν ότι έχουν δεσπόζουσα θέση στην κυκλοφορία των προϊόντων τους και δεν ρίχνουν τις τιμές. Ξέρουν ότι είναι γνωστή μάρκα και ότι οι Ελληνες θα την προτιμήσουν για το όνομά της. Ακόμα κι αν υπάρχει αντίστοιχο προϊόν άλλου παρασκευαστή σε πιο συμφέρουσα τιμή», παρατηρεί ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών Γιώργος Λεχουρίτης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών Νίκο Τσεμπερλίδη, ο καταναλωτής μπορεί με τις επιλογές του να αντιμετωπίσει τη δράση των καρτέλ. Οταν επιβάλλεται σε μια εταιρεία πρόστιμο για στρεβλές εμπορικές πρακτικές και δημοσιοποιείται, σπάνια επηρεάζεται η στάση του αγοραστικού κοινού. «Στο εξωτερικό όμως είναι διαφορετική η προσέγγιση. Στο Βέλγιο για παράδειγμα, η αντίστοιχη οργάνωση Test-Achats έχει πάνω από ένα εκατομμύριο μέλη. Εμείς είχαμε 8.000 στη δική μας οργάνωση και από αυτά μόλις τα 2.500 είναι ενεργά. Δεν υπάρχει συλλογικότητα στη χώρα μας», λέει ο Νίκος Τσεμπερλίδης.
Κι ενώ την τελευταία τριετία το χάσμα στις τιμές σε ορισμένα προϊόντα πολυεθνικών παραμένει σταθερό, η αγοραστική δύναμη του Ελληνα καταναλωτή περιορίζεται. Το 2009 σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας η αγοραστική δύναμη του Ελληνα βρισκόταν στο 94% αυτής του μέσου Ευρωπαίου. Τον επόμενο χρόνο το ποσοστό έπεσε στο 89%. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους Ισπανούς είναι 101%, για τους Βέλγους 118% και για τους Βρετανούς 114%.
Source : TA NEA
Ερευνα των «ΝΕΩΝ» σε σούπερ μάρκετ της Ελλάδας και του εξωτερικού δείχνει ότι το ίδιο μπουκάλι σαμπουάν είναι κατά 34% πιο ακριβό στη χώρα μας σε σχέση με την Ισπανία. Για ένα κουτί ρύζι ίδιας μάρκας πληρώνουμε 2,24 ευρώ, ενώ στο Βέλγιο η τιμή είναι 1,73 ευρώ. Πιο ακριβό στην Ελλάδα κατά 16,8% είναι και ένα μπουκάλι αναψυκτικού 500 ml σε σύγκριση με την Ισπανία. Από την καταγραφή των τιμών φαίνεται ότι η Ισπανία είναι πιο φτηνή στα περισσότερα προϊόντα, από αναψυκτικά και τρόφιμα μέχρι είδη υγιεινής. Χαμηλότερες τιμές όμως υπάρχουν και στη Βρετανία, τη Σουηδία και το Βέλγιο.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, εποπτικές αρχές και καταναλωτικές οργανώσεις, οι υψηλοί συντελεστές φορολογίας στην Ελλάδα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που ευθύνεται για την κλιμάκωση των τιμών.
Η ελληνική αγορά παραμένει μη ανταγωνιστική, με λίγες πολυεθνικές να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο σε ορισμένους κλάδους της. Στρεβλές εταιρικές πρακτικές, κόστος μεταφοράς, αλλά και τα κατάλοιπα των προς τα πάνω στρογγυλοποιήσεων που προκάλεσε η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ οδηγούν συχνά τα προϊόντα με αυξημένη τιμή στα ράφια των ελληνικών σούπερ μάρκετ. Η κερδοσκοπία μεσαζόντων στην αλυσίδα διανομής ή εταιρειών που παρασκευάζουν τα προϊόντα διευκολύνεται στη χώρα μας από την ανελαστικότητα της ζήτησης και την έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης από μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού.
Αδυναμίες που φαίνεται να συντηρούνται με το πέρασμα των ετών. Το 2008 το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών είχε πραγματοποιήσει αντίστοιχη έρευνα σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες. Τότε είχε διαπιστώσει ότι κάποια προϊόντα πωλούνταν έως και 70% ακριβότερα στην Ελλάδα. Για μια οδοντόκρεμα Colgate ο έλληνας καταναλωτής πλήρωνε 20,40% περισσότερο από έναν Ισπανό και 47,5% από έναν Βέλγο. Ενα λίτρο φρέσκο γάλα κόστιζε 1,38 ευρώ στην Ελλάδα, ενώ στις άλλες χώρες της έρευνας (Βέλγιο, Αυστρία, Γαλλία, Ισπανία) η τιμή του κυμαινόταν στα 0,99 - 1,1 ευρώ. Αυτά τα στοιχεία είχαν κατατεθεί τότε στο υπουργείο Ανάπτυξης προκειμένου να ρυθμιστούν οι ανισότητες.
Εναν χρόνο αργότερα το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ασχολήθηκε ξανά με το ίδιο ζήτημα συγκρίνοντας τιμές σε προϊόντα της ίδιας αλυσίδας σούπερ μάρκετ σε Θεσσαλονίκη και Βερολίνο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν διαφορετικά. Από τα 117 που συγκρίθηκαν μόλις τρία είχαν την ίδια τιμή. Στην Ελλάδα 15 προϊόντα ήταν φθηνότερα, ενώ 99 ακριβότερα. Για να αγοραστούν όλα τα καταναλωτικά αγαθά της λίστας που είχε συντάξει η οργάνωση θα πλήρωνε κάποιος 328 ευρώ στην Ελλάδα και 243 στη Γερμανία. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε το 2010. Σε σχετική έρευνα που είχαν δημοσιεύσει τότε «ΤΑ ΝΕΑ», οι Ελληνες αγόραζαν κατά 51% πιο ακριβά την ίδια συσκευασία δημητριακών σε σχέση με τους Βρετανούς. Η χώρα μας είχε τον υψηλότερο ΦΠΑ για τα τρόφιμα, όταν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη ο αντίστοιχος συντελεστής δεν ήταν καν διψήφιος. Στη Γερμανία ήταν 7%, στη Γαλλία 5,5% και στη Σλοβενία 8,5%.
ΡΗΤΡΕΣ. Η ψαλίδα των τιμών οφείλεται ώς έναν βαθμό σύμφωνα με στελέχη της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις ρήτρες απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών που επιβάλλουν πολυεθνικές εταιρείες στους λιανεμπόρους. Οπως εξηγεί ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, όταν ορισμένες πολυεθνικές που διαθέτουν πολλούς κωδικούς προϊόντων αντιληφθούν ότι από κάποιον έμπορο γίνεται παράλληλη εισαγωγή σε μεγάλη ποσότητα, τού δημιουργούν προβλήματα. Οι παράλληλες εισαγωγές μπορεί να εξασφαλίσουν ένα είδος σε χαμηλότερη τιμή για τον έμπορο, ωστόσο δεν είναι σταθερές. Δεν υπάρχει σε αυτές διαρκής ροή προϊόντων, την οποία μπορούν να εγγυηθούν οι πολυεθνικές αλλά σε μεγαλύτερη τιμή. Εκμεταλλευόμενες την αδυναμία της παράλληλης αγοράς, ορισμένες πολυεθνικές απειλούν έμμεσα τους λιανεμπόρους ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν τα προϊόντα τους στο ράφι αν δεν εισάγουν μόνο από αυτούς. Στέλεχος της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναφέρει ότι παλιότερα αυτή η «έμμεση απειλή» υπήρχε ως ρήτρα στις συμβάσεις ανάμεσα σε λιανεμπόρους και πολυεθνικές, κατά παράβαση της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Σήμερα, αν και δεν έχει διαπιστωθεί κάτι αντίστοιχο, οι τιμές δεν έχουν μειωθεί και δεν αποκλείεται αυτές οι συμφωνίες να συνεχίζουν να υπάρχουν στην αγορά αλλά να μην είναι καταγεγραμμένες σε συμβάσεις.
«Ο καθορισμός ή η προσπάθεια καθορισμού των τιμών είναι τόσο διαδεδομένος, που σχεδόν έχει απενοχοποιηθεί στη συνείδηση των οικονομικών παραγόντων της χώρας. Κι αυτό, παρότι, εξ ορισμού ο καθορισμός των τιμών είναι συνώνυμος της ακύρωσης κάθε έννοιας ανταγωνισμού. Γιατί με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται οι τιμές να είναι υψηλές, αλλά και συγχρόνως απαλλαγμένες από τον κίνδυνο ανταγωνιστικών πιέσεων, εφόσον ο καθορισμός τους αποκλείει την ύπαρξη χαμηλότερης τιμής στην αγορά», λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Δημήτριος Κυριτσάκης.
ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ. Πέρα από τις εταιρείες όμως και τους εμπόρους, μερίδιο ευθύνης για την ακρίβεια έχουν και οι καταναλωτές. «Υπάρχουν πολυεθνικές που θεωρούν ότι έχουν δεσπόζουσα θέση στην κυκλοφορία των προϊόντων τους και δεν ρίχνουν τις τιμές. Ξέρουν ότι είναι γνωστή μάρκα και ότι οι Ελληνες θα την προτιμήσουν για το όνομά της. Ακόμα κι αν υπάρχει αντίστοιχο προϊόν άλλου παρασκευαστή σε πιο συμφέρουσα τιμή», παρατηρεί ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών Γιώργος Λεχουρίτης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών Νίκο Τσεμπερλίδη, ο καταναλωτής μπορεί με τις επιλογές του να αντιμετωπίσει τη δράση των καρτέλ. Οταν επιβάλλεται σε μια εταιρεία πρόστιμο για στρεβλές εμπορικές πρακτικές και δημοσιοποιείται, σπάνια επηρεάζεται η στάση του αγοραστικού κοινού. «Στο εξωτερικό όμως είναι διαφορετική η προσέγγιση. Στο Βέλγιο για παράδειγμα, η αντίστοιχη οργάνωση Test-Achats έχει πάνω από ένα εκατομμύριο μέλη. Εμείς είχαμε 8.000 στη δική μας οργάνωση και από αυτά μόλις τα 2.500 είναι ενεργά. Δεν υπάρχει συλλογικότητα στη χώρα μας», λέει ο Νίκος Τσεμπερλίδης.
Κι ενώ την τελευταία τριετία το χάσμα στις τιμές σε ορισμένα προϊόντα πολυεθνικών παραμένει σταθερό, η αγοραστική δύναμη του Ελληνα καταναλωτή περιορίζεται. Το 2009 σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας η αγοραστική δύναμη του Ελληνα βρισκόταν στο 94% αυτής του μέσου Ευρωπαίου. Τον επόμενο χρόνο το ποσοστό έπεσε στο 89%. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους Ισπανούς είναι 101%, για τους Βέλγους 118% και για τους Βρετανούς 114%.
Source : TA NEA
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Εκστρατεία :Μην πετάτε τα τρόφιμα στα σκουπίδια
Την επόμενη φορά που θα θελήσετε να πετάξετε κάποιο φαγητό που σας περισσεύει ή δεν θέλετε να το φάτε, ξανασκεφτείτε το. Η αξιοποίηση των τροφίμων που δεν χρειαζόμαστε αποτελεί το νέο «στοίχημα» στην Αμερική, όπου έχει συναφθεί μια συμμαχία ανάμεσα στις μεγαλύτερες βιομηχανίες τροφίμων, προκειμένου να μειωθούν οι τεράστιες ποσότητες φαγητού που καταλήγουν στα σκουπίδια.
Στη συμμαχία συμμετέχουν βιομηχανίες τροφίμων, ποτών και συσκευασιών.
Όπως λένε οι ιθύνοντες του εγχειρήματος, στόχος είναι τα τρόφιμα αντί να αποστέλλονται μαζικά σε χώρους υγειονομικής ταφής, να καταλήγουν στις τράπεζες τροφίμων για τους φτωχούς.
Ένα σημαντικό μέρος των τροφίμων ενώ ακόμα είναι πλήρως βρώσιμα, πετιέται λόγω κακής εμφάνισης ή υπερβολικών οικιακών αποθεμάτων.
Η συμμαχία αναγνωρίζει ότι η αλλαγή των συνηθειών των καταναλωτών θα είναι μια πρόκληση. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι από 30 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων κατέληξαν σε χώρους υγειονομικής ταφής το 2009.
Οι περιβαλλοντικές συνέπειες είναι σημαντικές. Aρθρο που δημοσιεύτηκε σε επιστημονική επιθεώρηση υπολόγίσε ότι τα τρόφιμα που καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής κατανάλωσης τροφίμων στη χώρα.
Επιπλέον, η σήψη των τροφίμων σε χωματερές απελευθερώνει σημαντικές ποσότητες μεθανίου, ένα αέριο που συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Source : TA NEA
Στη συμμαχία συμμετέχουν βιομηχανίες τροφίμων, ποτών και συσκευασιών.
Όπως λένε οι ιθύνοντες του εγχειρήματος, στόχος είναι τα τρόφιμα αντί να αποστέλλονται μαζικά σε χώρους υγειονομικής ταφής, να καταλήγουν στις τράπεζες τροφίμων για τους φτωχούς.
Ένα σημαντικό μέρος των τροφίμων ενώ ακόμα είναι πλήρως βρώσιμα, πετιέται λόγω κακής εμφάνισης ή υπερβολικών οικιακών αποθεμάτων.
Η συμμαχία αναγνωρίζει ότι η αλλαγή των συνηθειών των καταναλωτών θα είναι μια πρόκληση. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι από 30 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων κατέληξαν σε χώρους υγειονομικής ταφής το 2009.
Οι περιβαλλοντικές συνέπειες είναι σημαντικές. Aρθρο που δημοσιεύτηκε σε επιστημονική επιθεώρηση υπολόγίσε ότι τα τρόφιμα που καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής κατανάλωσης τροφίμων στη χώρα.
Επιπλέον, η σήψη των τροφίμων σε χωματερές απελευθερώνει σημαντικές ποσότητες μεθανίου, ένα αέριο που συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Source : TA NEA
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011
3.000.000 στρέμματα γής σε νέους αγρότες : Προκλήσεις και ευκαιρίες
Το Ελληνικό κράτος αποφάσισε να αξιοποιήσει 3.000.000 στρέμματα, δίδοντας τα σε Έλληνες αγρότες και επενδυτές έναντι 5 ερώ / στρέμμα. Πρώτη επιλογή θα είναι οι Νέοι αγρότες, αλλά και οι παραγωγοί έως 30 ετών, οι απόφοιτοι Γεωπονικών ή Τεχνολογικών σχολών κ.α
Κύριος στόχος αυτής της κίνησης είναι να ενισχυθεί η αγροτική παραγωγή.
Η ανακοίνωση όμως της Κυβέρνησης δεν λύνει τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής. Είναι γνωστό σε όλους το σύστημα των μεσαζόντων, των ελληνοποιήσεων και των εισαγωγών γεωργικών προϊόντων. Είναι γνωστό ότι τα Ελληνικά Γεωργικά προϊόντα πάσχουν από συστήματα πιστοποίησης – ποιότητας, από μεταποίηση και συσκευασία, αλλά και από εφαρμογή Γεωργικής έρευνας (Ελληνικές ποικιλίες, παραδοσιακά συστήματα παραγωγής κα) που τελικά φέρνουν ως αποτέλεσμα την απώλεια των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων, που θα τους έδιδαν προστιθέμενη αξία.
Και ενώ χρόνια τώρα θα περίμενε κανείς να γίνουν κάποια σωστά βήματα προς την κατεύθυνσης της διαφάνειας, των ελέγχων και της έρευνας, συνεχίζεται το παιχνίδι της υποσχεσιολογίας και της πώλησης ελπίδας. Ας μπουν επομένως άλλα 3.000.000 στρέμματα, ας πέσουν οι τιμές και ας περιμένουν οι φίλοι καλλιεργητές τον έμπορο για να πουλήσουν την παραγωγή τους.
Αλήθεια. Κάποιος σχεδιασμός ή προγραμματισμός υπάρχει στο τι, πως, με τι και γιατί, θα πρέπει να καλλιεργηθούν άλλα 3.000.000 στρέμματα; Κάποια μελέτη έγινε για το κέρδος των παραγωγών ή το όφελος του κράτους;
Η απάντηση είναι ότι όσοι ασχοληθούν με την γεωργία θα πρέπει να υπολογίζουν περισσότερο στον εαυτό τους και στις νέες μεθόδους εμπορίας για να διασφαλίσουν το εισόδημα τους. Ως τέτοιες μέθοδοι ενδεικτικά αναφέρονται :
1. Συμβολαιακή παραγωγή : Ο παραγωγός πρώτα εξασφαλίζει την διάθεση τής παραγωγής του υπογράφοντας συμβόλαια με τους αγοραστές των προιόντων του ( super markets ή άλλους φορείς διάθεσης τροφίμων) και μετά προχωρά σε καλλιέργεια. Σε πολλές περιπτώσεις ο αγοραστής προμηθεύει με εφόδια ( σπορόφυτα κλπ.) τον παραγωγό προμηθευτή του ώστε το προιόν να είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές που απαιτεί η αγορά του.
2. Ηλεκτρονικό εμπόριο : Η ανάπτυξη αυτής της μορφής εμπορίου παρουσιάζει το πλεονέκτημα της διαφήμισης και προώθησης των προιόντων σε αγορές σ' όλο τον κόσμο. Ηδη πολλές ελληνικές οικογενειακές επιχειρήσεις διοχετεύουν παραδοσιακά ή/καί βιολογικά προιόντα σε επιλεγμένα καταστήματα του εξωτερικού με μεγάλη επιτυχία.
Κάθε επιχειρηματική προσπάθεια έχει τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της. Στα χέρια των νέων αγροτών βρίσκεται η καλλύτερη δυνατή διαχείριση αυτών που μας προσφέρει η ελληνική γή.
Πηγή
Κύριος στόχος αυτής της κίνησης είναι να ενισχυθεί η αγροτική παραγωγή.
Η ανακοίνωση όμως της Κυβέρνησης δεν λύνει τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής αγροτικής παραγωγής. Είναι γνωστό σε όλους το σύστημα των μεσαζόντων, των ελληνοποιήσεων και των εισαγωγών γεωργικών προϊόντων. Είναι γνωστό ότι τα Ελληνικά Γεωργικά προϊόντα πάσχουν από συστήματα πιστοποίησης – ποιότητας, από μεταποίηση και συσκευασία, αλλά και από εφαρμογή Γεωργικής έρευνας (Ελληνικές ποικιλίες, παραδοσιακά συστήματα παραγωγής κα) που τελικά φέρνουν ως αποτέλεσμα την απώλεια των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων, που θα τους έδιδαν προστιθέμενη αξία.
Και ενώ χρόνια τώρα θα περίμενε κανείς να γίνουν κάποια σωστά βήματα προς την κατεύθυνσης της διαφάνειας, των ελέγχων και της έρευνας, συνεχίζεται το παιχνίδι της υποσχεσιολογίας και της πώλησης ελπίδας. Ας μπουν επομένως άλλα 3.000.000 στρέμματα, ας πέσουν οι τιμές και ας περιμένουν οι φίλοι καλλιεργητές τον έμπορο για να πουλήσουν την παραγωγή τους.
Αλήθεια. Κάποιος σχεδιασμός ή προγραμματισμός υπάρχει στο τι, πως, με τι και γιατί, θα πρέπει να καλλιεργηθούν άλλα 3.000.000 στρέμματα; Κάποια μελέτη έγινε για το κέρδος των παραγωγών ή το όφελος του κράτους;
Η απάντηση είναι ότι όσοι ασχοληθούν με την γεωργία θα πρέπει να υπολογίζουν περισσότερο στον εαυτό τους και στις νέες μεθόδους εμπορίας για να διασφαλίσουν το εισόδημα τους. Ως τέτοιες μέθοδοι ενδεικτικά αναφέρονται :
1. Συμβολαιακή παραγωγή : Ο παραγωγός πρώτα εξασφαλίζει την διάθεση τής παραγωγής του υπογράφοντας συμβόλαια με τους αγοραστές των προιόντων του ( super markets ή άλλους φορείς διάθεσης τροφίμων) και μετά προχωρά σε καλλιέργεια. Σε πολλές περιπτώσεις ο αγοραστής προμηθεύει με εφόδια ( σπορόφυτα κλπ.) τον παραγωγό προμηθευτή του ώστε το προιόν να είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές που απαιτεί η αγορά του.
2. Ηλεκτρονικό εμπόριο : Η ανάπτυξη αυτής της μορφής εμπορίου παρουσιάζει το πλεονέκτημα της διαφήμισης και προώθησης των προιόντων σε αγορές σ' όλο τον κόσμο. Ηδη πολλές ελληνικές οικογενειακές επιχειρήσεις διοχετεύουν παραδοσιακά ή/καί βιολογικά προιόντα σε επιλεγμένα καταστήματα του εξωτερικού με μεγάλη επιτυχία.
Κάθε επιχειρηματική προσπάθεια έχει τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της. Στα χέρια των νέων αγροτών βρίσκεται η καλλύτερη δυνατή διαχείριση αυτών που μας προσφέρει η ελληνική γή.
Πηγή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)